عنوان
|
بررسي ميزان تطابق نقش و هويت جنسي 12 بيمار ترنس سكسوال با جنسيت جديدشان پس از عمل جراحي تغيير جنسيت |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
زهره عدالتی شاطری - سیدآریا حجازی - سعیده مصطفوی - زهرا سادات حسینی - منیره رزاقیان - مرضیه مقدم |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه دانشگاه علوم پزشکی کردستان سال 13 شماره 4 پیاپی 50 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1387 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
اختلال هویت جنسی نقش و هویت جنسی عمل جراحی تغییر جنسیت رضایت بعد از عمل ترانس سکسوال
|
موضوع
|
تغيير جنسيت جنسيت / نقشهاي جنسيتي/ كليشههاي جنسيتي / نگرشهاي جنسيتي هويت جنسی / هویت زنانه
|
چکیده
|
زمينه و هدف: اختلال هويت جنسي تمايل قوي و مستمر بيمار براي قرار گرفتن در نقش و وضعيت جنس مقابل است كه اصرار بر تعلق به جنس مقابل در اين اختلال همراه با نارضايتي شديد از جنسيت بيولوژيكي مي باشد. در موارد مقاوم به درمان (روان درماني فردي، سايكوآناليز ...) عمل جراحي تغيير جنسيت از درمانهاي شناخته شده اين اختلال است كه در ايران با فتواي امام خميني در سال 1343 شمسي جايز شمرده شده. با توجه به تحقيقات انجام شده در زمينه بهبود اختلال بعد از عمل تغيير جنسيت غالباً بر نتايج مثبت جراحي تأكيد شده است.\r\nروش بررسي: روش تحقيق در اين پژوهش پيمايشي مقطعي در مقياس كوچك بوده است. نمونه مورد بررسي شامل 12 نفر (9 نفر ترنس مرد به زن و 3 نفر ديگر ترنس زن به مرد) بوده كه به طور متوسط 6 سال از عمل جراحي شان سپري شده بود. پرسشنامه هايMMPI-1 (فرم كوتاه)، مقياس (MF)MMPI-2 ، نقش جنسي بم و صفات جنسي بم با نظارت يك روانشناس باليني و توسط بيماران تكميل شد. يافته ها با استفاده از روشهاي آمار توصيفي مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.\r\nيافته ها: نتايج نشان مي دهد كه اين بيماران بعد از عمل جراحي از نظر رواني- اجتماعي در وضعيت مناسبي قرار داشته و نمره كسب شده آنان درMMPI- 1 در دامنه نرمال بود. ميانگين سني آزمودني ها 25 سال و ميانگين وضعيت مالي خانوادگي آنان در حد متوسط بود. همچنين افراد مذكور در تستهاي بم و مقياس MF تطابق خوبي را با نقش و هويت جديد خود نشان دادند. مصاحبه باليني نيمه سازمان يافته نشان داد كه تمامي افراد مورد مطالعه از تصميم خود رضايت داشته موردي از پشيماني نيز مشاهده نشد.\r\nنتيجه گيري: به نظر مي رسد عوامل متعدد از جمله وضعيت اقتصادي، رضايت از روابط بين فردي، وجود سيستم حمايتي فعلي، شريك جنسي و رضايتمندي از زندگي جنسي، عكس العمل مناسب خانواده و امكان انجام عمل هاي جراحي اضافه، نقش عمده اي در تطابق بيماران با وضعيت جديد داشته است.
|