عنوان
|
مقایسه اثربخشی درمان هیجان محور و راه حل محور بر بهبود مؤلفههای صمیمیت و سازگاری زناشویی زوجین و ساختن مدل پیشنهادی |
نام دانشجو / طلبه
|
بیتا حسینی |
استاد راهنما
|
عبدالله شفیع آبادی
|
استاد مشاور
|
کیومرث فرحبخش
|
دانشگاه
|
دانشگاه علامه طباطبايي، دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي |
رشته تحصيلي
|
مشاوره |
مقطع تحصيلي
|
دکتری |
سال اخذ مدرک
|
1390 |
تعداد صفحات
|
271 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زوج درمانی درمان متمرکز بر هیجان صمیمیت زناشویی صمیمیت زوجین سازگاری زناشویی زوج درمانی هیجان مدار مدل پیشنهادی درمان راه حل مدار رویکرد زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور
|
موضوع
|
روابط زوجين خانواده درماني
|
چکیده
|
پژوهش حاضر به منظور بررسی آموزش روشهای زوج درمانی هیجان مدار و راه حل محور و مقایسهی اثربخششی آنها بر میزان سازگاری و صمیمیت زوجین انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر طرح، شبه آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون-پس آزمون و با یک گروه کنترل و دو گروه آزمایشی صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق را کلیهی زن و شوهرانی تشکیل دادهاند که به منظور حل مشکلات زناشویی خود به مرکز مشاورهی مهر و مرکز مشاورهی دانشگاه سوره در شهر تهران در سال 1387 مراجعه نمودهاند. جهت جمع آوری دادهها پس از ثبت نام و مشخص شدن تعداد افرادی که تمایل به شرکت در تحقیق را دارند 36 زوج (72نفر) بطور تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از اجرای پرسشنامه MSI-R بر روی 36 زوج (شامل 36 نفر زن و 36 نفر مرد)، زوجهایی (12 زوج) که در این پرسشنامه نمرات خیلی بالا یا خیلی پایین داشتند حذف گردیدند و در نهایت 24 زوج (48 نفر) باقیمانده بصورت تصادفی در 3 گروه 8 زوجی (16 نفری) تقسیم و با استفاده از جایگزینی تصادفی یک گروه به عنوان کنترل و دو گروه دیگر گروههای آزمایشی پژو.هش را تشکیل دادند. در حقیقت گروههای آزمایشی هر کدام متعلق به یکی از شیوههای زوج درمانی ( هیجان محور- راه حل محور) بودند. محتوای جلسات طبق مبانی نظری درمان هیجان مدار و رویکرد راه حل محور تهیه و طی 9 جلسه (هفتهای یک جلسه) به گروههای آزمایشی آموزش داده شد.با توجه به اینکه در پژوهش حاضر 2 متغیر وابستهی میزان سازگاری و میزان کلی صمیمیت زوجین وجود داشته است، ابتدا از روش تحلیل کوواریانسی چند متغیری استفاده شد، سپس آزمونهای تعقیبی تحلیل کوواریانسی بطور جداگانه انجام شد و در نهایت به منظور آزمون فرضیههای پژوهشی حاضر از آزمون تعقیبی بون فرونی استفاده گردید. بطور کلی نتایج نشان میدهند که متغیر مستقل (روشهای زوج درمانی) بر ترکیب خطی متغیرهای وابسته موثر بوده و باعث افزایش میزان صمیمیت و سازگاری زوجین گردیده است. همچنین نتایج تحلیل خرده مقیاسهای صمیمیت حاکی از آنست که بغیر از خرده مقییاس جنسی، در بقیه-ی خرده مقیاسها متغیر مستقل (روشهای زوج درمانی) اثرگذار بوده و در بهبود میزان صمیمیت زوجین نقش چشمگیری داشته است.نتایج تحلیل فرضیههای پژوهشی نشان داد که زوج درمانی به شیوههای راه حل محور و هیجان محور در افزایش سازگاری زوجین موثر است ولی از بین روشهای زوج درمانی روش درمان هیجان محور در افزایش سازگاری زوجین موثرتر بوده است. همچنین نتایج فرضیههای پژوهشی نشان داد که زوج درمانی به شیوههای هیجان محور و راه حل محور در افزایش صمیمیت زوجین موثر است و هر دو روش درمانی هیجان محور و راه حل محور به یک میزان در افزایش صمیمیت زوجین موثرند.
|
شماره ثبت
|
418 ( قم ) 383 ( تهران )
|