عنوان
|
تبیین الگوی حق به شهر زنان در فضاهای شهری (مورد مطالعه: پارکهای بانوان شهر اصفهان) |
نام دانشجو / طلبه
|
مرضیه صفری |
استاد راهنما
|
علی شماعی
|
استاد مشاور
|
پروانه شاه حسینی
|
دانشگاه
|
دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم جغرافیایی |
رشته تحصيلي
|
جغرافیا و برنامهریزی شهری |
مقطع تحصيلي
|
دکتری |
سال اخذ مدرک
|
1399 |
تعداد صفحات
|
296 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
فضاهای شهری جداسازی جنسیتی اصفهان زنان در فضاهای عمومی پارک بانوان فضای جنسيتی حق به شهر هانری لوفور جنسیت فضا جنسیت و فضای شهری زنان در فضای شهری منشور جهانی حقبهشهر منشور حقبهشهر زنان
|
موضوع
|
جنسیت و شهر / زن و شهر / شهر زنانه
|
چکیده
|
حق به شهر، حقمشارکت در تولید و بازتولید فضایشهری بر اساس نیازهای ساکنان است و تنها محدود به استفاده از مجموعه منابع برای فعالیت اقتصادی و رشد اقتصادی نیست. زنان بهعنوان نیمی از جامعه، امکان بهرهمندی برابر از فضاهایشهری را نسبت به مردان ندارند و در نتیجه فضاهای جنسیتی شکل میگیرند. با توجه به اهمیت مسئله هدف تحقیق حاضر تبیین الگوی حقبهشهر زنان شهر اصفهان در پارکهای بانوان بهعنوان یکی از فضاهایشهری هست. حضوردرفضایزنانه بهعنوان متغیر مستقل از چهار بعد امنیت، دسترسی، امکان جابهجایی و تحرک و آشکاریوداشتنصدا تشکیل میشود. حقبهشهرزنان بهعنوان متغیر وابسته است. نمونه آماری تحقیق با استفاده از روش مبتنی بر آزمون و با استفاده از نرمافزار سمپلپاور 247 نفر است که بانوان بالای 14سال استفادهکننده از پارکهای بانوان شهر اصفهان را شامل میشود. جمعآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و تجزیهوتحلیل اطلاعات مدلیابی معادلات ساختاری با نرمافزار اسمارت پی ال اس است. نتایج تحقیق نشان داد حضوردرفضایزنانه بر حقبهشهرزنان تأثیرگذار است و متغیر امنیت و آشکاری و داشتن صدا در حقبهشهرزنان نیز معنادار میباشند و همچنین تعدیلگر انگیزه رابطه علی حضور در فضای زنانه و حق زنان به شهر را با توجه به مقدار sig که بیشتر از 0,05 است، غیر معنادار کرده پس نقش تعدیلگر ندارد. لذا پیشنهادها و راهکارهای تقویت عملکرد پارکهای بانوان: گنجاندن نیازهای زنان و گروههای مختلف اجتماعی در قوانین برنامهریزی شهری و منطقهبندی، بالابردن میزان آگاهی برنامهریزان و سیاستگذران نسبت به نیازهای متفاوت زنان و مردان در فضاهای شهری، توجه به نیازهای حملونقلی متفاوت زنان در سیستم حملونقل عمومی و افزایش بهبود دسترسی زنان، توجه به بهبود امنیت و کیفیت فضاهای سبز عمومی و پارکهای شهری بر اساس نیازهای زنان و فراهم کردن زمینههای اجتماعی فرهنگی مناسب برای حضور زنان در مدیریت محلی و شهری و ... است.
|