عنوان
|
رحم جایگزین و ضرورت استفاده از آن در درمان ناباروری |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
7 |
نویسنده
|
محمدمهدی آخوندی - زهره بهجتی اردکانی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه باروری و ناباروری - پژوهشگاه فناوریهای نوین علوم زیستی جهاددانشگاهی، ابنسینا - علمی پژوهشی سال 9 شماره 1 پیاپی 34 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1387 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
تلقیح مصنوعی زوجین نابارور رحم جایگزین جایگزین کامل جایگزینی نسبی
|
موضوع
|
احکام خانواده باروري / ناباروري / انواع باروری
|
چکیده
|
پس ازتولد اولین نوزاد ناشی از لقاح خارج رحمی، امکان درمان زوجهای ناباروری فراهم شد که به دلایل ضعف در عوامل اصلی شکلگیری فرزند، توان باروری طبیعی را نداشتند. پیشرفت فنآوریهای لقاح خارج رحمی، امکان جایگزینی گامت/ جنین یا رحم را در صورت مواجهه زوج با فقدان یا نقص یک یا برخی از این موارد، به شکل باروری شخص ثالث فراهم نمود.\r\nروش بررسی: جایگزینی رحمی زمانی ضرورت می یابد که زوج، همه عوامل دخیل در شکلگیری فرزند را دارند ولی به دلیل فقدان رحم سالم، امکان داشتن فرزند از آنها سلب گردیده است. فنآوری لقاح خارج رحمی IVF/ICSI این امکان را برای چنین زوجهایی فراهم نموده است که جنین سالم آنها در آزمایشگاه جنین شناسی تشکیل شود و در موقعیتی مناسب، به رحم شخص ثالث انتقال یابد. زمانیکه زنی آمادگی خود را برای در اختیار گذاشتن رحم خود برای انتقال جنین زوج متقاضی درمان، اعلام نماید و متعهد شود که پس از زایمان، فرزند را به صاحبان گامت عودت خواهد داد، جانشینی رحمی به منصه ظهور رسیده است.\r\nنتایج: روش درمانی جایگزینی رحمی، براساس منشأ تخمکی که برای ایجاد جنین به کار برده می شود به دو گروه عمده روش جایگزینی کامل و جایگزینی نسبی تقسیم میشود. اگر چه براساس نحوه استفاده از تخمک، اسپرم شخص ثالث و به کارگیری رحم جایگزین در روش لقاح خارج رحمی، به انواع متعدد دیگری نیز قابل تقسیم است. استفاده از این گونه روشها، در شکلگیری و تولد فرزند که با حضور شخص ثالثی محقق میگردد، مستلزم توجه به ابعاد متنوع فقهی، حقوقی، اخلاقی و فرهنگی (جامعه شناختی، روانشناختی) است. در حال حاضر در ایران، اجماع علما، در پاسخ به استفتایی که پژوهشکده ابن سینا دراین مورد اخذ نموده است، امکان استفاده از رحم جایگزین را مجاز و حق امتناع از استرداد فرزند توسط بانوی صاحب رحم را مردود شناخته است. متاسفانه، به علت فقدان قانون مدون، زوجین متقاضی درمان، یا از انجام درمان منصرف شده، یا مجبور به اقداماتی میگردند که براساس قوانین، جرم شناخته میشود. به عنوان مثال در قوانین فعلی، صدور گواهی ولادت فقط منحصر به زنی است که فرزند را زایمان مینماید؛ که در این موقعیت، یا پزشک ناچار به صدور گواهی تولد به نام صاحبان گامت میگردد، یا بانوی صاحب رحم مجبور میشود به نام بانوی متقاضی رحم جایگزین بستری شود.\r\nنتیجه گیری: تنظیم قراردادی دو طرفه بین زوجین متقاضی رحم جایگزین و بانوی صاحب رحم، با مشکلات عدیده قانونی، فرهنگی و پزشکی مواجه است. مراکز درمان ناباروری در تشخیص سلامت، ارائه مشاورههای مورد نیاز و نظارت برتوافق فی ما بین نقش اساسی را ایفا مینمایند؛ در حالی که بروز هر گونه اختلاف فی ما بین در روند درآن با خلا قانونی موجود، مشکلات لاینحلی را برای تدوین مقررات و تنظیم لوایح قانونی ضرورت یافته و امکان مساعدی را در جهت رفع این گونه مشکلات و تقویت و استحکام بنیان خانواده، فراهم میسازد. آشنایی عموم با پیشرفت های فنآوری نوین باروری و فراهم آمدن امکان درمان زوجهای ناباروری که به دلیل فقدان رحم یا ابتلا به بیماریهای صعبالعلاج (نظیر سرطان) از داشتن رحم محروم شدهاند، زمینه همدلی و همیاری بانوانی را در پی خواهد داشت که با ایثار و از خودگذشتگی و با جایگزینی رحم سالم خود امکان باروری زوج نابارور را فراهم میسازند.
|