عنوان
|
تنبیه از دیدگاه روان شناسی و اسلام |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
شهنام ابوالقاسمی - تمنا داودی |
مشخصات نشریه
|
دوفصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی - موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) - مصوب حوزوی سال 2 شماره 2 پیاپی 4 |
تاریخ انتشار
|
پاييز و زمستان - 1389 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
تنبیه رفتار ناهمساز اشباع محرک آزارنده تربیت و تأدیب
|
موضوع
|
تربيت در خانواده تنبيه زنان / تنبيه دختران روابط خانوادگي
|
چکیده
|
از دیرباز مناقشه بر میزان اثر بخشی تنبیه میان دیدگاههای مختلف روان شناختی، علوم تربیتی و اسلام وجود داشته است. تنبیه به معنای آگاهانیدن، بیدارکردن، واقف گردانیدن به چیزی و آگاه و هوشیار کردن آمده است معمولاً روان شناسان تنبیه بدنی را جایز نمیدانند و برای آن عوارض نامطلوبی همچون ترس، عدم یادگیری رفتار درست، توجیه صدمه زدن به دیگران، پرخاشگری نسبت به عامل تنبیه کننده، جانشین شدن یک پاسخ نامطلوب به جای پاسخ نامطلوب دیگر و الگوبرداری از آن توسط دیگران برمیشمارند. تنبیه کودک باید به اندازه جرم و گناه او باشد، نه بیشتر از آن. اگر کودک عقوبت رفتار اشتباه یا خلاف را نمیداند و یا پیش از تنبیه، متنبه شد نباید او را تنبیه کرد. نباید به خاطر تشفی خاطر و تخلیه هیجانی کودک را تنبیه کرد بهتر است از روشهای جانشین تنبیه همچون اشباع، افزایش سن رشد، گذشت زمان، تقویت رفتار ناهمساز و نادیده گرفتن استفاده کرد.
|