|
عنوان
|
وضعيت پوشاک زنان در عصر صفوي (با تکيه بر سفرنامه نويسان فرنگي) |
|
تعداد صفحات
|
16 |
|
نویسنده
|
علی جعفرپور - مهرداد نوری مجیری |
|
مشخصات نشریه
|
دوفصلنامه مسکویه - دانشگاه آزاد اسلامی واحد يادگار امام (ره) شهر ری - مصوب دانشگاه آزاد پیاپی 5 |
|
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1385 |
|
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
|
زبان
|
فارسی |
|
کلید واژه
|
زن پوشاک سفرنامه نویسان فرنگی شاه اسماعیل شاه تهماسب شاه عباس صفوی
|
|
موضوع
|
پوشش زنان / حجاب پوشش زنان در تاريخ
|
|
چکیده
|
ارزش و اهميت مقام زن در تاريخ ايران بسي گسترده و قابل تأمل است. در دوران صفويه به واسطه رسميت يافتن تشيع دوازده امامي، زن ايراني در چارچوب اعتقادات مذهبي وضع خاصي پيدا كرد. مورخين ايراني عصر مورد نظر به واسطه عدم دسترسي به حرمسرا و مصاحبه‌هاي حضوري، نتوانستند گزارش‌هاي مفصل و دقيقي ارائه دهند. آن‌چه از نوشته‌هاي سياحان برمي‌آيد زنان در دوره صفويه داراي حجاب و پوشش خاصي بوده‌اند و در پرده زندگي مي‌كردند. تعصب مردان ايراني به حدي بود كه زنان خود را در محدوديت نگه مي‌داشتند و از دادن هر نوع آزادي امتناع مي‌كردند و اجازه نمي‌دادند با مردان غريبه معاشرت كنند. نمايش لباس زنان در اين دوره بر حسب رسوم كشور ممنوع بود و نشان دادن آن را رسوايي مي‌شماردند و معتقد بودند كه با تماشاي لباس يك زن مي‌توان به قامت وي پي برد. به هر حال حجاب و پوشش در دوره صفويه امري قابل تامل بوده است و بزرگ‌ترين توهين براي مرد ايراني آن بود كه كسي روي زن او را ببيند. با تمام اين كوشش‌ها، زنان حرمسرا از موقعيت خاصي برخوردار بودند طوري كه به «دولت سايه» معروف شدند و در سياست و مملكت داري دخالت نمودند. از عصر شاه عباس به بعد آنان قطب مهم سياسي شده و در تعيين جانشين شاه اراده مستقيم داشتند.
|
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی
پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. 
نشـانیمرکزقـم: بلوار الغدیر کوچه 10 پلاک 5
تلفـن: 58-32603357 (۰۲۵)