عنوان | رابطه بین اجتناب تجربی و طلاق عاطفی نقش میانجی احساس تنهایی |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانشناسی تجربی و شناختی شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهار - 1404 |
محدوده صفحات | 231-220 |
کلید واژه | روابط زوجین احساس تنهایی تهران معادلات ساختاری طلاق عاطفی طلاق زوجهای تهرانی اجتناب تجربهای |
چکیده |
هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین اجتناب تجربی و طلاق عاطفی با نقش میانجی احساس تنهایی در زوجین ساکن تهران بود. مواد و روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل زوجین ساکن شهر تهران در سال 2024 بود و براساس جدول مورگان، 380 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه پذیرش و عمل (AAQ-II)، مقیاس احساس تنهایی UCLA، و مقیاس طلاق عاطفی گاتمن استفاده شد. روایی و پایایی ابزارها در مطالعات پیشین تأیید شده بود. تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در SPSS-27 و مدلیابی معادلات ساختاری (SEM) در AMOS-21 انجام گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد بین اجتناب تجربی و طلاق عاطفی (r = 0.48 ، p < 0.001 )، بین اجتناب تجربی و احساس تنهایی (r = 0.54 ، p < 0.001 )، و بین احساس تنهایی و طلاق عاطفی (r = 0.62 ، p < 0.001 ) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج مدل معادلات ساختاری حاکی از برازش مناسب مدل (X²/df = 1.87، RMSEA = 0.046 ، CFI = 0.95) و تأیید نقش میانجی احساس تنهایی در رابطه بین اجتناب تجربی و طلاق عاطفی بود. نتیجهگیری: یافتهها بیانگر آن است که اجتناب تجربی از طریق افزایش احساس تنهایی میتواند بهطور معناداری احتمال طلاق عاطفی را افزایش دهد. مداخلاتی که بر کاهش اجتناب هیجانی و تقویت پیوند عاطفی در روابط زوجی تمرکز دارند، میتوانند به کاهش طلاق عاطفی کمک نمایند. |
کد مقاله | 51878 |
تعداد بازدید | 23 |
|