عنوان | نقش تمایزیافتگی و افشاگری عاطفی در پیشبینی شادمانی زناشویی |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانشناسی تجربی و شناختی شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهار - 1404 |
محدوده صفحات | 74-63 |
کلید واژه | تهران تمایزیافتگی تمایزیافتگی خود شادمانی زناشویی زوجهای تهرانی افشاگری عاطفی |
چکیده |
هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش تمایزیافتگی و افشاگری عاطفی در پیشبینی شادمانی زناشویی در میان زوجین ساکن شهر تهران بود. مواد و روش: مطالعه حاضر توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل ۳۸۰ نفر از زنان و مردان متأهل ساکن تهران بود که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری دادهها شامل مقیاس شادمانی زناشویی فوردایس، پرسشنامه تمایزیافتگی خود (DSI-R)، و مقیاس افشاگری عاطفی چاون و مارتین بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۷ مورد تحلیل قرار گرفتند. آزمونهای آماری شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه بودند. یافتهها: نتایج نشان داد که بین تمایزیافتگی و شادمانی زناشویی (r = 0.57 , p < 0.01) و نیز بین افشاگری عاطفی و شادمانی زناشویی (r = 0.48 , p < 0.01) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که مدل رگرسیونی معنادار است (F = 120.24 , p < 0.01) و متغیرهای تمایزیافتگی (β = 0.45 , p < 0.01) و افشاگری عاطفی (β = 0.29 , p < 0.01) توان پیشبینی شادمانی زناشویی را دارند. نتیجهگیری: یافتهها تأیید میکنند که تمایزیافتگی و افشاگری عاطفی نقش مهمی در ارتقای شادمانی زناشویی ایفا میکنند. آموزش و تقویت این مهارتها در فرآیندهای مشاورهای میتواند به بهبود کیفیت زندگی زناشویی کمک کند. |
کد مقاله | 51875 |
تعداد بازدید | 24 |
|