عنوان | ارتباط تمایزیافتگی خود با رضایت زناشویی با میانجیگری شادکامی در بین متأهلین شهرستان گناباد |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مددکاری اجتماعی شماره 1 پیاپی 47 |
تاریخ انتشار | بهار - 1403 |
محدوده صفحات | 67-57 |
کلید واژه | رضایت زناشویی شادکامی گناباد (شهرستان) تمایزیافتگی تمایزیافتگی خود |
چکیده |
پیشگفتار: تمایزیافتگی مهمترین مفهوم نظریه سیستمهای خانواده است و بیانگر میزان توانایی فرد در تفکیک فرآیندهای عقلانی و احساسی از یکدیگر است. انتظار میرود همسرانی که دارای تمایزیافتگی پایینی هستند، بلوغ عاطفی کمتری را دارا و ظرفیت محدودی برای صمیمیت و یکی شدن و در نتیجه رضایت از رابطه و برخورداری از شادکامی داشته باشند. در مقابل در نظامهای زناشویی تمایزیافته، همسران، تفاوت عقاید یکدیگر را تحمل و واکنش عاطفی کمتری را تجربه میکنند، در نتیجه نقشی صمیمانهتر و رابطهای شادتر خواهند داشت. در این پژوهش رابطه بین تمایزیافتگی خود، شادکامی و رضایت زناشویی مورد بررسی قرار گرفت. هدف، تعیین ارتباط تمایزیافتگی خود با شادکامی و رضایت زناشویی متاهلین شهرستان گناباد بود. روش: جامعهآماری این پژوهش توصیفی همبستگی از نوع تحلیل مسیر را کلیه زنان و مردان متاهل شهر گناباد تشکیل داده است. از این جامعهآماری اساس فرمول کوکران ششصد و چهل نفر بر اساس روش نمونهگیری طبقهای متناسب با حجم جامعهآماری انتخاب شدند. مهمترین ملاک ورود به پژوهش تاهل افراد بود. دادهها بر اساس پرسشنامه تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر، پرسشنامه شادکامی اکسفورد و مقیاس رضایت زناشویی اینریچ جمعآوری گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از روشهای ضریب همبستگی پیرسون، ضریب مسیر و تحلیل مسیر انجام شد. یافتهها: یافتهها نشان داد، تمایزیافتگی خود بر شادکامی و شادکامی نیز با رضایت زناشویی مرتبط است بررسی رابطه مستقیم بین تمایزیافتگی خود با رضایت زناشویی نشان داد که هر چند این ارتباط موثر میباشد ولی تاثیر مستقیم تمایزیافتگی بر رضایت زناشویی کمتر از شادکامی است. پیآمد: تمایزیافتگی خود یکی از متغیرهای مهم پیش بینیکننده رضایت زناشویی است. که بهطور مستقیم و غیرمستقیم یا با میانجیگری متغیر شادکامی بر رضایت زناشویی اثر مثبت داشته است. بر این مبنا میتوان از آن در مشاورهها و برنامهریزیهای آموزشی زوجین استفاده کرد. |
کد مقاله | 51266 |
تعداد بازدید | 3 |
|