عنوان
|
رابطه بین سبکهای دلبستگی با پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان با میانجیگری خودکارآمدی و تابآوری |
تعداد صفحات
|
34 |
نویسنده
|
زهرا سلیمانیان - محمدرضا تمناییفر |
مشخصات نشریه
|
مطالعات اجتماعی روانشناختی زنان سال 22 شماره 3 پیاپی 80 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1403 |
محدوده صفحات
|
179-146 |
کلید واژه
|
روان پریشی زنان خودکارآمدی عمومی تهران سبک دلبستگی ایمن سبکهای دلبستگی سرطان پستان سبک دلبستگی اجتنابی خودکارآمدی سرطان زنان شهر تهران سبک دلبستگی ناایمن سبک دلبستگی دوسوگرا روان پریشی تابآوری تابآوری زنان خودکارآمدی زنان زنان مبتلا به سرطان
|
چکیده
|
هدف مطالعه حاضر، بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و پریشانی روانشناختی با نقش واسطه ای خودکارآمدی و تاب آوری در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی بود. جامعۀ آماری کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان با پرونده فعال در بخش انکولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) و امام حسین (ع) تهران در سال 1402 بودند. حجم نمونه بر اساس مدل کلاین (2023) و با روش نمونه گیری در دسترس 250 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، مقیاس تجدیدنظر شده سبکهای دلبستگی بزرگسالان (RAAS)، مقیاس تابآوری (RISC) و مقیاس خودکارآمدی عمومی (GSES) بود. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 28 انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که سبکهای دلبستگی (ایمن و ناایمن اجتنابی) بر پریشانی روانشناختی اثر مستقیم و معنادار دارد. خودکارآمدی دارای اثر مستقیم و معنادار بود و توانست در رابطه بین سبکهای دلبستگی (ایمن و دوسوگرا) با پریشانی روانشناختی نقش میانجی معنادار ایفا کند. تابآوری دارای اثر مستقیم و معنادار بود و توانست در رابطه بین سبکهای دلبستگی (ایمن و دوسوگرا) با پریشانی روانشناختی نقش میانجی معنادار ایفا کند. میتوان نتیجه گیری کرد که با توجه به نقش میانجی معنادار خودکارآمدی و تابآوری، می توان با به کارگیری مداخلات موثر همانند مداخلات دلبستگی محور مانند درمان هیجان مدار از بروز پریشانی روانشناختی در زنان مبتلا به سرطان پستان کاست.
|