عنوان | اثربخشی آموزش مهارت بازسازی زندگی پس از طلاق بر ناگویی هیجانی، خودارزشمندی و سازگاری بعد از طلاق در زنان مطلقه مبتلا به درد مزمن |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | زن و جامعه پیاپی 59 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1403 |
محدوده صفحات | 49-34 |
کلید واژه | زنان مطلقه درد مزمن ناگویی هیجانی طلاق خودارزشمندی سازگاری پس از طلاق بازسازی زندگی اهواز (شهرستان) احساس خودارزشمندی زندگی پس از طلاق |
چکیده |
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت بازسازی زندگی پس از طلاق بر ناگویی هیجانی، خودارزشمندی و سازگاری بعد از طلاق در زنان مطلقه مبتلا به درد مزمن شهر اهواز بود. روش: طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان مطلقه مبتلا به درد مزمن شهر اهواز در سال 1401 بودند. نمونه پژوهش شامل 30 زن مطلقه مبتلا به درد مزمن بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، پرسشنامه احساس خودارزشمندی دوستی و حسینی نیا (1399) و پرسشنامه سازگاری پس از طلاق فیشر (2004) بودند. یافته ها: نتایج تجزیهوتحلیل داده ها نشان داد برنامه آموزش بازسازی زندگی پس از طلاق موجب کاهش ناگویی هیجانی و همچنین بر بهبود احساس خودارزشمندی و سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه دارای درد مزمن شد (05/0 > P). نتیجه گیری: آموزش بازسازی زندگی پس از طلاق بهعنوان شیوهای برای کاهش ناگویی هیجانی و ارتقای شرایط زندگی از طریق افزایش احساس خودارزشمندی و سازگاری در زنان مطلقه دارای درد مزمن در کنار سایر آموزش ها می تواند نتایج مفیدی داشته باشد. |
کد مقاله | 50664 |
تعداد بازدید | 21 |
|