عنوان | مقایسه اثربخشی روان درمانی وجودی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم روان تنی و تحمل پریشانی هیجانی در زنان دارای تعارضات زناشویی |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روشها و مدلهای روانشناختی (مصوب دانشگاه آزاد) پیاپی 55 |
تاریخ انتشار | بهار - 1403 |
محدوده صفحات | 36-21 |
کلید واژه | روان درمانی تهران زنان شهر تهران درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) تعارض زناشویی روان درمانی وجودی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره تحمل پریشانی درمان وجودی پریشانی هیجانی تحمل پریشانی هیجانی زنان دارای تعارضات زناشویی علائم روان تنی |
چکیده |
زمینه و هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی روان درمانی وجودی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم روان تنی و تحمل پریشانی هیجانی در زنان دارای تعارضات زناشویی انجام شد. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مرکز خدمات مشاوره و روان درمانی پرهام شهر تهران در سال 1402- 1401 بود، که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 45 آزمودنی واجد ملاک های ورود به پژوهش انتخاب و در سه گروه (هر گروه 15 نفر) گمارش تصادفی شدند. هر یک از دو رویکرد مداخلاتی طی 8 جلسه برای گروه های آزمایش اجرا شدند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه علائم روان تنی لاکورت و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر انجام شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو مداخله درمانی بر کاهش علائم روان تنی و افزایش تحمل پریشانی آزمودنی های گروه آزمایش اثربخش بود (05/0 > P). نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نیز نشان داد بین میزان تأثیر دو رویکرد درمانی بر علائم روان تنی تفاوت معناداری وجود ندارد، اما تأثیر درمان پذیرش و تعهد بر افزایش تحمل پریشانی بیشتر از درمان وجودی است (05/0 > P). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی دو رویکرد مداخلاتی در زنان دارای تعارض زناشویی، به روانشناسان و مشاوران شاغل در این حوزه توصیه می شود برای بهبود مسائل روانشناختی مراجعان از این روش های آموزشی و درمانی استفاده کنند. |
کد مقاله | 49747 |
تعداد بازدید | 42 |
|