عنوان
|
اثربخشی برنامه والدگری مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و کیفیت رابطه والد فرزندی در مادران دارای فرزند با اختلال نارضایتی جنسیتی |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
سپیده بشیر گنبدی - علی شیخ الاسلامی - علی رضایی شریف - احمدرضا کیانی چلمردی |
مشخصات نشریه
|
رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 12 شماره 9 پیاپی 90 |
تاریخ انتشار
|
آذر - 1402 |
محدوده صفحات
|
20-11 |
کلید واژه
|
هویت جنسیتی تهران کیفیت ارتباط رابطه والد فرزند ذهن آگاهی رابطه مادر کودک والدگری تابآوری نارضایتی جنسیتی والدگری ذهن آگاهانه کیفیت رابطه والد فرزند
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه والدگری مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی در مادران دارای فرزند با اختلال نارضایتی جنسیتی انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی شهر تهران در سال 1401 تشکیل می دادند که از بین آنها بر اساس پرسشنامه هویت جنسیتی (2007) و مصاحبه بالینی با فرزندانشان، 30 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جایگزین شدند. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس تاب آوری واگنیلد (2009-RS) و پرسشنامه ارزیابی رابطه والد-فرزند فاین و همکاران (1983-PCRS) استفاده شد، پس از آن برنامه والدگری مبتنی بر ذهن اگاهی (2014) در قالب 8 جلسه دو ساعته به شکل هفتگی و گروهی به گروه آزمایش آموزش داده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان داد که میزان سطح معناداری تابآوری و کیفیت روابط والد-فرزند گروه آزمایش بین مرحله پیشآزمون با پسآزمون و پیگیری و نیز بین مرحله پسآزمون و پیگیری کمتر از 05/0 است (05/0 P < ). بنابراین نتایج نشان میدهد که برنامه والدگری مبتنی بر ذهنآگاهی باعث بهبود تابآوری و کیفیت روابط والد-فرزند در مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی شده که این بهبودی تا مرحله پیگیری برقرار بوده است.
|