عنوان | رابطه دینداری و مزاحمت برای زنان: تحلیل سیستمیک از مزاحمت برای زنان در شهرهای ایران |
تعداد صفحات | 27 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات جامعهشناختی - دانشگاه تهران شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1402 |
محدوده صفحات | 165-139 |
کلید واژه | خشونت علیه زنان ایران مزاحمت خیابانی مزاحمتهای خیابانی برای زنان دینداری زنان دینداری هویت دینی گروههای مذهبی شهرهای ایران مزاحمت غریبهها تحلیل سیستمی ناهمنوایی هویت دینی زنان مزاحمتهای اجتماعی هویت ایرانی اسلامی ایجاد مزاحمت نوع مذهب عضویت در گروههای مذهبی |
چکیده |
یکی از اشکال خشونت علیه زنان که توسط افراد غریبه، در بیرون از محیط خانواده و در مکانهای عمومی رخ میدهد، مزاحمت برای زنان است. بخش اعظم تحقیقات انجامشده داخلی در حوزه خشونت علیه زنان، به خشونتهای خانگی اعمالشده توسط شوهران پرداختهاند و به موضوع مزاحمتهای خیابانی و جنسی، توجه کمتری شده است. نظر به شیوع مزاحمتهای خیابانی در برخی شهرهای کشور و آمار گسترده این پدیده در گزارشهای محققان (و تا حدودی بزرگنمایی آن) و نبود تحقیقی در سطح سیستمیک (کلان) در شهرهای ایران، هدف از انجام این پژوهش، مطالعه رابطه بین میزان مزاحمتهای خیابانی با میزان دینداری و نوع مذهب در شهرهای کشور است. روش تحقیق روش تطبیقی درون کشوری است و از داده های پیمایش ملی وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه ایران که در 426 انجام یافته است، بهره برده است. تحقیق نشان داد: چهار شاخص میزان اقامه نماز، میزان باور به حضور خداوند، میزان داشتن مرجع تقلید و ناهمنوایی در شهرها بر میزان مزاحمت برای زنان اثرگذار هستند و همگی آنها تاثیر معکوسی بر مزاحمت دارند. برخورد با ناهمنوایی اجتماعی بر میزان مزاحمت برای زنان تاثیر کاهنده دارد. میانگین میزان مزاحمت برای زنان در شهرهای سنینشین بالاتر از شهرهای شیعهنشین است. تاثیر هویت ایرانی و اسلامی در شهرهای کشور بر میزان مزاحمت برای زنان کاهنده و تأثیر هویت غربی بر میزان مزاحمت برای زنان افزاینده است. با افزایش میزان مزاحمت برای زنان در شهرها، عضویت در گروههای مذهبی (انجمن اسلامی، بسیج و هیئتهای مذهبی) بیشتر میگردد. |
کد مقاله | 47705 |
تعداد بازدید | 28 |
|