عنوان | مطالعه کیفی تجارب زیسته زنان تنها زیست در زندگی پس از طلاق |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | جامعهشناسی نهادهای اجتماعی - دانشگاه مازندران - علمی پژوهشی پیاپی 21 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1402 |
محدوده صفحات | 178-159 |
کلید واژه | زنان مطلقه تجربه زنان تجربه زیسته سنندج پدیدارشناسی طرد اجتماعی فردیت مطالعه کیفی طلاق زنان شهر سنندج تجارب بعد از طلاق تابآوری تجربه طلاق تابآوری زنان تنهازیستی طلاق زنان رشد فردیت استقلال شخصی |
چکیده |
اهداف: طی دهههای اخیر، تنهازیستی در میان زنان مطلقۀ شهر سنندج روند روبهرشدی داشته است. توصیف تجارب، تفسیر و درک زنان از تنهازیستی و جهان پدیداری و پاسخ به اینکه «جهان تنها-زیستی» در تجربه زیسته یک زن مطلقه تنها-زیست، به چه شکلی حضور دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است. روش مطالعه: روششناسی پژوهش حاضر کیفی است؛ به همین منظور با رویکرد پدیدارشناسی تفسیری با 23 نفر از زنان مطلقه تنها-زیست در شهر سنندج مصاحبه شده است. جهت تجزیهوتحلیل دادهها، از روش شش مرحلهای ون مانن استفاده شد. یافتهها: یافتههای بهدستآمده از تجربه زیسته زنان تنها-زیست پس از طلاق نشان از درک تنها-زیستی بهمثابه گسترش دامنۀ اختیارات و آزادیهای بیشتر، نبود بار مضاعف بر دوش پدر و مادر و حفاظت از فرزندان دارد. به همین جهت احساس متفاوتی نسبت به تنها-زیستی پس از طلاق در بین زنان مشارکتکننده شکل گرفته که برای دستهای زنان احساس تنها-زیستی بهمثابه تجربهای ناخوشایند و برای دستهای دیگر، بهمثابه استعارهای رهاییبخش تلقی شده است. درک و تفسیر زنان تنها-زیست از جهان پدیداری بر خود-حمایتگری و تابآوری رشددهنده در برابر مشکلات، دگردیسی در رفتارها و خودانگارۀ زنانه، بازمعنابخشی به زیست جهان و خودکنترلی و مهار نیاز جنسی دلالت دارد. نتیجهگیری: تنهازیستی آثار و پیامدهای متفاوتی بر زندگی زنان بر جای گذاشته که در ذیل چهار مضمون کلی «رشد فردیت»، «استقلال شخصی»، «طرد اجتماعی» و «خلأ تکیهگاه در فرزندان» دستهبندیشده است. برساختهای معنایی پژوهش حاضر نشان میدهد که زنان تنها-زیست، در حال تجربه زیست جهانی دشوار توأم با مشکلات خاص خود هستند که حمایت از سوی جامعه را بهصورتی همهجانبه میطلبد. |
کد مقاله | 47687 |
تعداد بازدید | 26 |
|