عنوان | پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس سبکهای دلبستگی با نقش واسطهای ذهن آگاهی و مثبت اندیشی |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 12 شماره 3 پیاپی 84 |
تاریخ انتشار | خرداد - 1402 |
محدوده صفحات | 208-199 |
کلید واژه | رضایت زناشویی مثبت اندیشی کرمانشاه سبک دلبستگی ایمن سبکهای دلبستگی ذهن آگاهی سبک دلبستگی ناایمن پیش بینی رضایت زناشویی افکار خودآیند مثبت |
چکیده |
هدف از پژوهش حاضر پیشبینی رضایت زناشویی بر اساس سبکهای دلبستگی با نقش واسطهای ذهنآگاهی و مثبتاندیشی بود. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهشهای بنیادی و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعۀ پژوهش را کلیه افراد متأهل شهر کرمانشاه در سال 1401 تشکیل دادند که از بین آنها بهصورت نمونهگیری در دسترس 350 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس رضایت زناشویی انریچ ((EMS فاورز و اولسون (1993)، پرسشنامه سبکهای دلبستگی بزرگسالان (AAI) سیمپسون (1990)، مقیاس ذهنآگاهی (MAAS) براون و ریان (2003) و پرسشنامه افکار خود آیند مثبت ((ATQ-P اینگرام و ویسنیکی (1988) بود. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها نشان داد، سبک دلبستگی ایمن نقش مستقیم و معناداری با رضایت زناشویی دارد ( 001/0 P < ). همچنین رابطه بین سبک دلبستگی ایمن با رضایت زناشویی از طریق ذهنآگاهی (001/0 P < ) و مثبتاندیشی (001/0 P < ) مثبت و معنادار و رابطه دلبستگی ناایمن با رضایت زناشویی از طریق ذهنآگاهی (002/0 P < ) و مثبتاندیشی (001/0 P < ) منفی و معنادار بود. اما رابطه مستقیم دلبستگی ناایمن به رضایت زناشویی ( 239/0 P < ) معنادار نشد و در نهایت مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. میتوان نتیجه گرفت که سبکهای دلبستگی هم بهصورت مستقیم و هم بهصورت غیرمستقیم بهواسطه دو متغیر ذهنآگاهی و مثبتاندیشی، رضایت زناشویی را پیشبینی میکند. |
کد مقاله | 47239 |
تعداد بازدید | 39 |
|