• صفحه‌نخست
  • بانک اطلاعات علمی
  • کتابخانه
  • ارتباط با ما
    شماره‌های تماس

    مرکز قم
    تلفـن: ۱۳-۳۲۹۰۷۶۱۰ (۰۲۵)
    فکس: ۱۳-۳۲۹۰۷۶۱۰ (۰۲۵)
    سامانه‌پیامکی: ۳۰۰۰۱۲۳۰۰۱۱۰۲۰
    خیابان جمهوری، میدان سپاه، بطرف ریل، پلاک ۵۰

    مرکز تهران
    تلفـن: ۸۸۹۸۳۹۴۴   (۰۲۱)
    فکس: ۸۸۹۸۳۹۴۴   (۰۲۱)
    بلوارکشاورز،خیابان نادری،ک حجت‌دوست،پ ۵۶
ورود
عضویت
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی‌
عنوان بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر ناگویی هیجانی، باورهای ارتباطی ناکارآمد و صمیمیت جنسی در زنان متأهل مبتلا به اختلال افسردگی مداوم
تعداد صفحات 11
نویسنده مهسا ملکی مجد - فریده عامری - مهرانگیز پیوسته‌گر - اعظم فرح بیجاری
مشخصات نشریه  مطالعات ناتواني پیاپی 21
تاریخ انتشار 1402
کلید واژه افسردگی  افسردگی زنان  تهران  صمیمیت جنسی  باورهای ارتباطی  باورهای ناکارآمد  طرح‌واره درمانی  زنان شهر تهران  ناگویی هیجانی  باورهای ارتباطی ناکارآمد زناشویی  زنان افسرده  باورهای ارتباطی ناکارآمد  افسردگی مداوم  
چکیده زمینه و هدف: افسردگی می‌تواند میزبان مشکلات اجتماعی، قانونی، روان‌شناختی و جسمانی بسیاری باشد. این اختلال در زنان متأهل علاوه بر خود فرد، رابطهٔ زناشویی را نیز دچار مشکل می‌کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر ناگویی هیجانی، باورهای ارتباطی ناکارآمد و صمیمیت جنسی در زنان متأهل مبتلا به اختلال افسردگی مداوم بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. جامعهٔ‌ آماری پژوهش شامل تمامی زنان متأهل مبتلا به اختلال افسردگی مداوم در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. از میان این افراد ۴۰ نفر واجد شرایط و داوطلب، با روش نمونه‌گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. افراد نمونه به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش طرحواره‌درمانی (۲۰ نفر) و گروه گواه (۲۰ نفر) گمارده شدند. طرحواره‌درمانی بر طبق پروتکل یانگ (۲۰۰۳) طی دوازده جلسه برای گروه‌های آزمایش اجرا شد. ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش شامل پرسش‌نامهٔ ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، ۱۹۹۴)؛ پرسش‌نامهٔ باورهای ارتباطی توسط رومنس و دی بورد (۱۹۹۵) و مقیاس صمیمیت جنسی پرسش‌نامهٔ نیازهای صمیمیت زناشویی باگاروزی (۱۹۹۷) بود. داده‌های پژوهش به کمک تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با در‌نظر‌گرفتن سطح معناداری ۰٫۰۵ تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که اثر طرحواره‌درمانی بر هر سه متغیر ناگویی هیجانی (۰٫۰۱۱ = p)، باورهای ارتباطی ناکارآمد (۰٫۰۱۵ = p) و صمیمیت جنسی (۰٫۰۱۰ = p) معنادار است.
نتیجه‌گیری: طرحواره‌درمانی بر بهبود ناگویی هیجانی، باورهای ارتباطی ناکارآمد زناشویی و صمیمیت جنسی در زنان مبتلا به اختلال افسردگی مداوم مؤثر بود؛ بنابراین می‌توان از این رویکرد درمانی به‌عنوان راهبردی مؤثر در کار با مشکلات زنان به‌ویژه زنان متأهل مبتلا به اختلال افسردگی استفاده کرد. این رویکرد درمانی با بهبود مشکلات یک زوج به بهبود رابطهٔ زناشویی آن‌ها کمک می‌کند.

کد مقاله 47097
تعداد بازدید 20

 
نام
نام خانوادگی *
ایمیل

کد امنیتی *

*





پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. ادامه ...
کلیه حقوق و امتیازات متعلق به پژوهشکده زن و خانواده می باشد.
Wrc.ir © 1380 - 1397