عنوان | ادراک زنان با صمیمیت پایین از کیفیت ابرازگری هیجانی همسران خود: یک پژوهش پدیدارشناختی |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مشاوره کاربردی (مصوب وزارت علوم) شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1403 |
محدوده صفحات | 96-80 |
کلید واژه | روابط زناشویی زندگی زناشویی پدیدارشناسی تهران صمیمیت زناشویی صمیمیت زوجین ابرازگری هیجانی صمیمیت عاطفی کیفیت زندگی زناشویی مطالعه کیفی صمیمیت زنان شهر تهران خودافشایی خودافشایی هیجانی صمیمیت زنان |
چکیده |
ابرازگری هیجانی یکی از مؤلفههای اصلی در صمیمیت زناشویی محسوب شده که تأثیر بسزایی بر روی کیفیت زندگی زناشویی و صمیمیت زوجین دارد. هدف پژوهش حاضر توصیف ادراک مشترک زنان با صمیمیت پایین از ابرازگری هیجانی همسرانشان بود. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. نمونة مورد پژوهش شامل نُه نفر از زنان متأهل شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود که در زندگی مشترک خود صمیمیت پایین را تجربه کرده و به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند. برای تعیین سطح صمیمیت زنان از بُعد صمیمیت عاطفی پرسشنامة ارزیابی شخصی صمیمیت (PAIR) و برای جمعآوری دادهها از مصاحبة نیمه ساختاریافته استفاده شد که این فرایند تا زمان به اشباع رسیدن دادهها ادامه پیدا کرد. تجزیه و تحلیل دادهها نیز مطابق با الگوی هفت مرحلهای کلایزی انجام پذیرفت. یافتههای پژوهش حاکی از وجود پنج مضمون اصلی: اجتناب از ابرازگری هیجانی، عدم توجه به نیازهای همسر، ابرازگری محدود و نامناسب، ابرازگری هیجانی واکنشی و ایجاد سد دفاع هیجانی در مقابل همسر بود. پژوهش حاضر نشان داد که زنان با صمیمیت پایین، همسران خود را فاقد خودافشایی و ابرازگری هیجانی مناسب ادراک می کنند. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که زنان با سطح صمیمیت پایین، ابرازگری هیجانی همسرانشان را بهصورت منفی ادراک میکنند، به گونهای که همسرانشان از ابرازگری هیجانی خود اجتناب کرده یا اینکه به اشکال نامناسبی هیجانهای خود را در روابط زناشویی خویش ابراز میکنند. |
کد مقاله | 46966 |
تعداد بازدید | 8 |
|