ورود
عضویت
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی‌
عنوان تدوین مدل ساختاری سازگاری پس از طلاق بر اساس عوامل اجتماعی و عوامل روانشناختی در زنان مطلقه شهر شیراز
تعداد صفحات 24
نویسنده لیلا مهندس - حجت الله جاویدی - مجید برزگر - نادره سهرابی شکفتی
مشخصات نشریه  ارمغان دانش (مصوب وزارت بهداشت) شماره 1 پیاپی 156
تاریخ انتشار فروردین و اردیبهشت - 1401
محدوده صفحات 938-915
کلید واژه زنان شیراز  زنان مطلقه  عوامل اجتماعی  سازگاری اجتماعی  حمایت اجتماعی ادراک‌ شده  روان رنجوری  عوامل روانی  سبک دلبستگی ایمن  شیراز  سبک‌های دلبستگی  تنظیم شناختی هیجان  پنج عامل شخصیت  حمایت دوستان  طلاق  مدل ساختاری  سبک‌های شناختی تنظیم هیجان  حمایت اجتماعی ادراک‌ شده چند بعدی  سازگاری پس از طلاق  سازگاری زنان  راهبردهای تنظیم شناختی سازگارانه هیجان  راهبردهای تنظیم شناختی ناسازگارانه هیجان  حمایت ادراک شده  تنظیم هیجان سازگار  تنظیم هیجان ناسازگار  
چکیده زمینه و هدف: طلاق برای اغلب زنان گسستگی عاطفی و فشارهای روانی به همراه دارد، که نیازمند بیشترین تغییر برای سازگاری مجدد در این افراد می باشد. لذا هدف از این پژوهش تعیین و تدوین مدل ساختاری سازگاری پس از طلاق بر اساس عوامل اجتماعی و روانشناختی در زنان مطلقه شهر شیراز بود.
روش بررسی: یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد که در سال 1398 در شهر شیراز انجام شد. جامعه آماری مطالعه شامل کلیه زنان مطلقه بود که حداقل دو سال از طلاق آن ها گذشته و ازدواج مجددی نداشتند. 416 نمونه که به شیوۀ نمونه‏ گیری در دسترس، از میان پانزده کلینیک روان‌شناسی تحت نظر بهزیستی و دادگاه خانواده انتخاب شدند و از طریق پرسشنامه‌های سازگاری پس از طلاق فیشر، پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی، پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل، پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان، پرسشنامه پنج عاملی شخصیتی نئو فرم کوتاه و پرسشنامه راهبردهای تنظیم‏ شناختی هیجان مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‏ های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و فیشر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد متغیرهای حمایت ادراک شده، سبک‌های دلبستگی و ویژگی‌های شخصیت از طریق متغیرهای تنظیم شناختی هیجان و سازگاری اجتماعی تأثیر معنی‌داری بر روی سازگاری پس از طلاق داشتند (05/0 p < ). تنظیم هیجان سازش نایافته بر سازگاری پس از طلاق، تأثیر منفی و معنی‌دار دارد ( 05/0 p < ). متغیر تنظیم هیجان سازش یافته نیز به صورت مستقیم و به طور غیرمستقیم هم از طریق سازگاری اجتماعی بر سازگاری پس از طلاق تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد (05/0 p < ) در نهایت متغیر سازگاری اجتماعی بر سازگاری پس از طلاق تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد (05/0 p < ). سازگاری اجتماعی قوی‌ترین پیش‌بین سازگاری پس از طلاق (63/0) و پس از آن ویژگی‌های شخصیت (59/0) بود. سبک دلبستگی ایمن از طریق تنظیم هیجان سازش یافته بر سازگاری پس از طلاق بیشترین تأثیر را داشت (26/0) بود. هم‌چنین ویژگی شخصیتی روان رنجوری از طریق تنظیم هیجان سازش یافته بر سازگاری پس از طلاق بیشترین تأثیر را داشت که (52/-) بود. حمایت دوستان از طریق سازگاری اجتماعی بر سازگاری پس از طلاق بیشترین تأثیر را داشت (43/0). راهبرد برنامه‌ریزی از طریق سازگاری اجتماعی بر سازگاری پس از طلاق بیشترین تأثیر را داشت (34 /0). متغیرهای ذکر شده در مجموع 65 درصد از واریانس سازگاری پس از طلاق را تبیین می‌کنند.
نتیجه‌گیری: مدل ساختاری نشان داد برخی از عوامل اجتماعی و روانشناختی قادر به پیش‌بینی سازگاری پس از طلاق می‌باشند و نتایج این پژوهش می‌تواند برای کلینیک‌های مشاوره، روانشناسی و دیگر نهادهایی که مسئولیت سلامت جامعه را بر عهده دارند، مورد مطالعه و مثمر ثمر واقع شود.

کد مقاله 46100
تعداد بازدید 159

 
نام
نام خانوادگی *
ایمیل

کد امنیتی *

*





پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. ادامه ...
کلیه حقوق و امتیازات متعلق به پژوهشکده زن و خانواده می باشد.
Wrc.ir © 1380 - 1397