عنوان
|
واکاوی مبانی فقهی و حقوقی اختیارات زوجه شاغل در باب خروج از منزل بدون اذن زوج |
تعداد صفحات
|
15 |
نویسنده
|
سید علی سرمدی - بهنام قنبرپور |
مشخصات نشریه
|
جامعهشناسی سیاسی ایران - انجمن علمی جامعهشناسی سیاسی ایران سال 5 پیاپی 9 |
تاریخ انتشار
|
آذر - 1401 |
محدوده صفحات
|
377-363 |
کلید واژه
|
قوامیت خروج زن از منزل ماده 1105 قانون مدنی مبانی فقهی اذن شوهر در خروج زن از منزل دیدگاه فقها مبانی حقوقی شروط ضمن عقد نکاح اذن زوج دیدگاه فقهی بررسی فقهی بررسی حقوقی حدود اختیار شوهر حکم استیذان از زوج اختیارات زوجه استیذان اختیارات زوج خروج از منزل خروج زوجه از منزل زوجه شاغل
|
چکیده
|
مسأله خروج زوجه از منزل با إذن زوج از جمله حقوق و تکالیف بین زوجین است که در حقوق اسلامی مورد اختلاف فقیهان است. در این زمینه دو دیدگاه وجود دارد؛ مشهور فقهاء، استیذان از زوج را به طور مطلق واجب می دانند و برخی دیگر آن را به منافات نداشتن با استمتاعات زوج مقید نمودند. هدف از این پژوهش بررسی فقهی و حقوقی مسأله خروج زوجه شاغل از منزل با إذن زوج است. اصل لزوم إذن زوج برای زوجه درخصوص خروج از منزل مورد اتفاق همه فقیهان شیعه و سنی است؛ اما آنچه مورد اختلاف آرای فقهاء قرار گرفته است قلمرو این إذن است؛ به عنوان مثال آیا زوجه حتی برای انجام فعل واجب نیز باید از زوج إذن بگیرد یا اگر خروج زوجه از منزل با تمتعات زوج مغایرتی نداشته باشد نیز نیاز به إذن زوج است و یا خروج متعارف زن برای انجام کارهای روزمره هم نیاز به إذن زوج است؟ قانون مدنی در ماده 1105 ق. م؛ به تبعیت از شریعت اسلام، ریاست خانواده را از خصایص شوهر می داند؛ اما تفسیر این قوامیت به معنی سلطه گری بی قید و شرط نیست؛ بلکه به نوعی پذیرش تکلیف و مسئولیت است که زوج در این کانون قیام به تأمین مصالح و مدیریت امور خانواده می کند؛ لذا در شرایطی که ماندن زوجه در منزل زوج-مثلاً زوجی که معتاد است و از انفاق امتناع می ورزد-موجب اذیت و آزار و ضرر مادی و معنوی زوجه شود؛ حکم اولی ماندن در منزل با عروض عناوین ثانوی و استناد به قاعده تسلیط تغییر می کند؛ زیرا زن نیز مانند سایر افراد بر اعمال و رفتار خود تسلط دارد؛ مگر آنکه رفت و آمدهای او خلاف موازین شرعی یا حیثیت اجتماعی زوج بوده یا مغایر با استیفای حقوق حاصل از زناشویی باشد.
|