عنوان
|
نقش واسطهای هوش هیجانی در رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده با مسئولیتپذیری شخصی در نوجوانان |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
زینب پندار - اسفندیار آزاد مرزآبادی - فرامرز سهرابی اسمرود |
مشخصات نشریه
|
رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 11 شماره 10 پیاپی 79 |
تاریخ انتشار
|
دى - 1401 |
محدوده صفحات
|
82-73 |
کلید واژه
|
روابط خانوادگی دانشآموزان دختر هوش هیجانی نوجوانان تهرانی تهران جهتگیری ارتباطی گفت و شنود مسئولیتپذیری الگوی ارتباطی دانشآموزان دختر دبیرستانی دانشآموزان پسر دبیرستانی جهتگیری ارتباطی همنوایی الگوی ارتباطی خانواده منطقه 2 تهران دانشآموزان نوجوان دانشآموزان پسر مسئولیتپذیری نوجوانان مسئولیتپذیری شخصی دانشآموزان دوره متوسطه دوم
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای هوش هیجانی در رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده با مسئولیتپذیری شخصی در نوجوانان انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های بنیادین و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش آموزان دختر و پسر در مقاطع دوره متوسطه دوم شهر تهران از مدرسه نمونه دولتی پسرانه علامه شعرانی منطقه 2 و نمونه دولتی دخترانه نیکان منطقه 2 در سال 1401 بودند که از بین آنها به صورت در دسترس 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس مسئولیتپذیری شخصی (PRSA، مرگلر و شیلد، 2016)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (FCP، کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002) و پرسشنامه هوش هیجانی (EIQ، برادبری و گریوز، 2005) بودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل معادلات ساختاری حاکی از برازش مناسب مدل بود. یافته ها نشان داد که جهت گیری گفت و شنود و همنوایی با هوش هیجانی و هوش هیجانی با مسئولیت پذیری شخصی رابطه مستقیم داشتند (۰01/۰ p ‹ ). همچنین جهت گیری گفتوشنود و همنوایی به صورت غیر مستقیم از طریق هوش هیجانی توانستند مسئولیت پذیری شخصی در نوجوانان را پیش بینی کنند (۰01/۰ p ‹ ). از یافته ها می توان نتیجه گرفت که الگوی ارتباطی خانواده و هوش هیجانی نقش کلیدی در مسئولیت پذیری شخصی نوجوانان دارند و لزوم توجه به این عوامل در تعامل با یکدیگر در برنامه های ارتقای مسئولیت پذیری ضروری است.
|