عنوان
|
اثربخشی آموزش مهارتهای مبتنی بر ایماگو درمانی بر جهتگیری گفتوشنود و جهتگیری همنوایی در زنان متقاضی طلاق |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
زهرا خوانساری - حسن توزنده جانی - احمد زنده دل |
مشخصات نشریه
|
رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 11 شماره 8 پیاپی 77 |
تاریخ انتشار
|
آبان - 1401 |
محدوده صفحات
|
120-111 |
کلید واژه
|
جهتگیری ارتباطی گفت و شنود زنان متقاضی طلاق الگوی ارتباطی طلاق جهتگیری ارتباطی همنوایی ايماگوتراپی آموزش ایماگودرمانی
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های مبتنی بر ایماگو درمانی بر جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی در زنان متقاضی طلاق بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری یک ماهه بود. جامعۀ آماری را کلیه زنان متقاضی طلاق در سال 1401- 1400 تشکیل دادند که از بین آنها به صورت در دسترس 30 نفر (هر گروه 15 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگذاری شدند. داده ها با استفاده از مقیاس الگوهای ارتباطی کوئرنر و فیتزپاتریک (CPQ) (1990) جمع آوری شد. مداخله آموزش مهارت های مبتنی بر ایماگو درمانی طی 8 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای یکبار انجام شد؛ اما گروه گواه هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. داده های پژوهش، به روش تحلیل واریانس آمیخته (با اندازه گیری مکرر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد آموزش مهارت های مبتنی بر ایماگو درمانی بر جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی در زنان متقاضی طلاق موثر است (05/0 > p). همچنین تأثیر آموزش مهارت های مبانی بر ایماگو درمانی بر جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی پایدار بود (05/0 > P). نتیجه گیری می شود آموزش مهارت های مبتنی بر ایماگو درمانی بر افزایش جهت گیری گفت و شنود و کاهش جهت گیری همنوایی در زنان متقاضی طلاق موثر است.
|