عنوان | اثربخشی برنامه مداخله تقویت خانواده بر تابآوری نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر در شهر کرمانشاه |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات ناتواني پیاپی 20 |
تاریخ انتشار | 1401 |
کلید واژه | نوجوانان کرمانشاه رفتارهای پرخطر تقویت خانواده رفتار نوجوان تابآوری تابآوری نوجوانان آموزش برنامه تقویت خانواده |
چکیده |
زمینه و هدف: کمبودن ظرفیتهای فردی و روانی و شخصیتی زمینـهسـاز افزایش رفتارهای پُرخطر در نوجوانان اسـت. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامهٔ تقویت خانواده بر تابآوری نوجوانان دارای رفتارهای پُرخطر در شهر کرمانشاه انجام شد. روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. ۴۰ نوجوان دارای رفتارهای پُرخطر بر اساس کسب نمرهٔ انحراف معیار بیشتر از میانگین در مقیاس رفتارهای پرخطر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و گروه گواه (۲۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در هفت جلسهٔ آموزش برنامهٔ تقویت خانواده بهمدت ۱۸۰ دقیقه و بهصورت یکبار در هفته شرکت کرد. همچنین دو پرسشنامهٔ تابآوری کونور-دیویدسون و پرسشنامهٔ رفتارهای پُرخطر برای آنها اجرا شد. تجزیهوتحلیل دادهها از طریق روشهای آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس با اندازههای مکرر نشان داد برنامهٔ آموزشی تقویت خانواده منجر به افزایش تابآوری نوجوانان دارای رفتارهای پُرخطر گروه آزمایش در مرحلهٔ پسآزمون و پیگیری (۱۳٫۱۲ ± ۶۲٫۱۰ و ۱۲٫۷۹ ± ۶۳٫۲۱) در مقایسه با گروه گواه در مرحلهٔ پسآزمون و پیگیری (۱۳٫۵۲ ± ۵۱٫۳۶ و ۱۰٫۲۱ ± ۵۳٫۴۱) شده است (۰٫۰۰۱ > p). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش بهنظر میرسد برنامهٔ تقویت خانواده، روشی مناسب برای افزایش تابآوری نوجوانان دارای رفتارهای پُرخطر باشد. |
کد مقاله | 44890 |
تعداد بازدید | 48 |
|