عنوان | بررسی اثربخشی پروتکل مداخلهای مبتنی بر مشکلات زوجین بر بهبود رضایت زناشویی (مطالعه موردی: زوجین ترکمن) |
تعداد صفحات | 7 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات ناتواني پیاپی 19 |
تاریخ انتشار | 1400 |
کلید واژه | رضایت زناشویی رضایت زناشویی زوجین زوجین دارای تعارض زناشویی تعارض زناشویی مشکلات زوجین زوجین ترکمن پروتکل مداخلهای |
چکیده |
زمینه و هدف: ازدواج، واحدی بنیادین اجتماعی و نشاندهندهٔ نمایی کلی از ساختارها و سازمانهای اجتماعی در هر فرهنگی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی پروتکل مداخلهای مبتنی بر مشکلات زوجین بر بهبود رضایت زناشویی در زوجین ترکمن بود. روشبررسی: روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی زوجین ترکمن متقاضی شرکت در پژوهش تشکیل دادند که نمرهٔ رضایت زناشویی آنها بر اساس مقیاس رضایت زناشویی انریچ (فاورز و اولسون، ۱۹۹۳) کمتر از ۵۰ بود. از بین آنها نمونهای بیست زوجی انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه ده زوج) قرار گرفتند. گروه آزمایش در هشت جلسهٔ نود دقیقهای مداخلهٔ مبتنی بر مشکلات زوجین را دریافت کرد. دادهها در پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از مقیاس رضایت زناشویی انریچ (فاورز و اولسون، ۱۹۹۳) جمعآوری شد. تحلیل دادهها با روش تحلیل کوواریانس تکمتغیره در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری آزمونها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد، بعد از کنترل نمرات پیشآزمون، بین دو گروه در میانگین نمرات رضایت زناشویی در مرحلهٔ پسآزمون، تفاوت معنادار وجود داشت؛ بهطوریکه در گروه آزمایش، آموزش پروتکل مداخلهای مبتنیبر مشکلات زوجین در افزایش پاسخ قراردادی، رضایت زناشویی، مسائل شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیتهای مربوط به اوقات فراغت، روابط جنسی، ازدواج و فرزندان، بستگان و دوستان، نقشهای مساواتطلبی و جهتگیری عقیدتی مؤثر بود (۰٫۰۰۱ > p). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش نتیجه گرفته میشود که پروتکل مداخلهای بر رضایت زناشویی اثربخشی دارد و میتوان از این مداخله برای بهبود مشکلات زوجین استفاده کرد. |
کد مقاله | 44865 |
تعداد بازدید | 32 |
|