عنوان | جبران خسارت ناشی از فسخ نکاح بر زوجه |
تعداد صفحات | 32 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشنامه حقوق اسلامی سال 23 شماره 2 پیاپی 56 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1401 |
محدوده صفحات | 294-263 |
کلید واژه | مهریه انحلال نکاح مهر المتعه حق فسخ نکاح مهرالمسمی خصاء قانون مدنی ایران جبران خسارت بضع فسخ نکاح فسخ نکاح در قوانین ایران خصاء در فسخ نکاح خسارت معنوی ترمیم خسارت معنوی جب فسخ نکاح قبل از نزدیکی ماده 1101 قانون مدنی |
چکیده |
قانونگذار به موجب مواد 1121، 1122، 1128 قانون مدنی جهت جلوگیری از ضرر زوجه به وی حق فسخ نکاح اعطاء نموده است. به نظر میرسد نبایست به اعطای «حق فسخ» به عنوان تنها ضمانت اجرا بسنده نمود و باید مقارن با آن، حمایتهای مالی در جهت جبران زیان های مادی و معنوی ناشی از فسخ نکاح، صورت دارد؛ زیرا در فرضی که علت فسخ منتسب به زوج است (مانند خصاء، جب، تدلیس و تخلف از شرط صفت)، هرچند فسخ از سوی زوجه صورت میگیرد لیکن عدم استحقاق وی به مهریه، در فسخ قبل از مباشرت با توجه به زیانهای مادی و معنوی وارد بر وی قابل تأمل میباشد، از اینرو لزوم توجه به جبران زیانهای وارده بر زوجه، بسیار مشهود است. رفع خلأ موجود در قوانین و بازنگری ماده 1101 قانون مدنی ضرورت دارد. این پژوهش با بررسی استحقاق زوجه به حداقل نیمی از مهرالمسمی یا مهرالمتعه در سایر موارد انحلال نکاح قبل از نزدیکی، بر این نظر است که از نظر فقهی کل مهریه صرفا در مقابل مقاربت قرار نمیگیرد و مقداری از آن در مقابل عقد است و مهر معیاری برای جبران خسارت است؛ از اینرو با توجه به بحث مسئولیت مدنی جبران خسارات معنوی وارد بر زوجه حائز اهمیت میباشد. |
کد مقاله | 44751 |
تعداد بازدید | 161 |
|