عنوان
|
اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خودانتقادگری و طرحوارههای جنسی در زنان مبتلا به سرطان سینه |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
الهام انوشیروانی - نرگس رازقی - شهناز نوحی - حکیمه آقایی |
مشخصات نشریه
|
خانواده درمانی کاربردی - انجمن علمی ایرانی مطالعات زنان شماره 2 پیاپی 11 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
448-433 |
کلید واژه
|
طرحواره جنسی سرطان پستان بیماران زن درمان متمرکز بر شفقت (CFT) خودانتقادی طرحوارههای جنسی زنان زنان مبتلا به سرطان
|
چکیده
|
مقدمه: هدف پژوهش اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خود انتقادگری و طرح وارههای جنسی در زنان مبتلا به سرطان سینه بود. روش پژوهش: روش این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران زن مبتلا به سرطان سینه بیمارستان امام خمینی (ره) بود که در سالهای 99-1398 به این بیمارستان مراجعه کردند که طبق آمار اعلام شده حدودا 250 نفر بودند و از بین آنها با استفاده از نمونهگیری در دسترس 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس پرسشنامههای خودانتقادگری تامسون و زوروف (2004) و طرحوارههای جنسی آندرسون و سیرانوسکی (1994) توسط هر دو گروه تکمیل شد. پس از آن برنامه درمان مبتنی بر شفقت بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پرسشنامههای ذکر شده در بالا مجددا توسط هر دو گروه تکمیل شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد تأثیر درمان مبتنی بر شفقت بر خود انتقادگری و طرح واره های جنسی در زنان مبتلا به سرطان سینه معنادار بود
( 001/0 P =) نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت درمان مبتنی بر شفقت یکی از درمان های گروه درمان های موج سوم روانشناختی است که توانسته است میزان خود انتقادگری و طرح واره های جنسی زنان مبتلا به سرطان سینه را بهبود ببخشد.
|