عنوان | اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر سازگاری و صمیمیت زناشویی زنان دچار تعارضات زناشویی |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 10 شماره 12 پیاپی 69 |
تاریخ انتشار | اسفند - 1400 |
محدوده صفحات | 178-169 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | تهران صمیمیت زناشویی سازگاری زناشویی زنان شهر تهران درمان دیالکتیک رفتاری رفتار درمانی تعارض زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره زنان دارای تعارضات زناشویی |
چکیده |
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر سازگاری و صمیمیت زناشویی زنان دچار تعارضات زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیهی زنان دارای تعارضات زناشویی بودند که جهت حل اختلاف خانوادگی خود در شش ماهه پاییز و زمستان 1399 به مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه کرده بودند، با استفاده از پرسشنامهی تعارضات زناشویی ثنایی و براتی (1387)، 30 نفر از زنانی که دارای تعارضات زناشویی بودند، به طور هدفمند انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند و به پرسشنامههای سازگاری زناشویی لاک-والاس (LWMAT) (1959) و صمیمیت زناشویی (MIS) والکر و تامپسون (1983) پاسخ دادند. گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقهای (هفتهای یک بار) فنون رفتار درمانی دیالکتیکی را بر اساس بسته آموزشی لینهان (1970) آموزش دیدند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که اثربخشی درمانی دیالکتیکی بر سازگاری (01/0PP). بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که رفتار درمانی دیالکتیکی در افزایش سازگاری و صمیمیت زناشویی زوجین اثربخش است. |
کد مقاله | 43786 |
تعداد بازدید | 68 |
|