عنوان | ازدواج مجدد زوج در فرآیند قانونگذاری ایران با رویکرد به فقه حکومتی و سیاست شرعی |
تعداد صفحات | 27 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) - دانشگاه امام صادق (ع) واحد خواهران پیاپی 76 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1401 |
محدوده صفحات | 31-5 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | ازدواج مجدد چندهمسری ایران اصل معروف نظام حقوقی ایران ازدواج مجدد مرد در قوانین ایران قانونگذاری مقاصد شریعت فقه حکومتی ازدواج مجدد زوج اصل عدالت سیاست شرعی مصالح تحسینی مصالح حاجتی |
چکیده |
ازدواج مجدّد زوج به عنوان یکی از مسائل مربوط به حقوق خانواده، پس از ورود به حقوق مدوّن ایران، در یک فرآیند تاریخی مورد تعدیل و تحدیدات متعدّد واقع شد. علّت این تغییرات همسو ساختن این نهاد با واقعیّتهای عینی مربوط به خانواده، جهت تحکیم مبانی آن است. لکن اگر تقنین و بازنگریها، مبتنی بر دید کلان نگر، جهت تطبیق با اصول و مقاصد حاکم بر خانواده نباشد، نمیتواند به تولید یک دستگاه همگرا و سازمانیافته حقوقی به نحوی که اجزاء آن متعارض نباشد، بیانجامد. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی، تأملی گذرا بر مسأله ازدواج مجدّد زوج در فضای اصول بنیادینی چون مصلحت، سمحه، عدالت و معروف می باشد. در این تبیین، ساختار حقوق اسلامی به صورت هرمی و تحت حاکمیّت اصولی تلقی می شود که تا قاعده هرم سریان داشته و معیار تام مشروعیت قوانین است. اصل مشروعیّت نکاح مربوط به حفظ مصلحت ضروری حفظ نسل می باشد، اما تعدّد آن ناشی از مصالح تحسینی و مصالح حاجتی است که بر بنیاد قاعده سمحه در شرایطی رافع حرج و مانع از انحلال خانواده است. در فرایند قانونگذاری تعدّد زوجات در نظام حقوقی ایران لحاظ مصالح تحسینی یا حاجتی، نباید در نهایت نافی و ناقض مصالح ضروری باشد که حفظ بنیاد خانواده و ممانعت از تخریب مبانی آن را ایجاب میکند، امری که مورد تأکید اصل دهم قانون اساسی نیز می باشد. |
کد مقاله | 43315 |
تعداد بازدید | 34 |
|