عنوان | بررسی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر نگرشهای ناکارآمد و سازگاری زناشویی دانشجویان متأهل |
تعداد صفحات | 7 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات ناتواني پیاپی 19 |
تاریخ انتشار | 1400 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | دانشجویان متأهل زوج درمانی کرمان نگرشهای ناکارآمد زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره زوج درمانی شناختی رفتاری سازگاری زناشویی رویکرد شناختی رفتاری |
چکیده |
زمینه و هدف: سازگاری زناشویی همراه با اصلاح نگرشهای ناکارآمد موجب احساس کفایت، توانایی انطباق و عملکرد مؤثر میشود؛ ازاینرو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوجدرمانی شناختی-رفتاری بر نگرشهای ناکارآمد و میزان سازگاری زناشویی دانشجویان متأهل مراجعهکننده به مراکز مشاورهٔ شهر کرمان انجام شد. روشبررسی: روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی و پیشآزمون، پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را دانشجویان متأهل مراجعهکننده به مراکز مشاورهٔ شهر کرمان در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند که تعداد کل این افراد در زمان انجام پژوهش (۲ماه) ۱۲۰ نفر بود. از جامعهٔ مذکور، ۳۰ زوج (۶۰ نفر) بهروش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و پس از همتاسازی براساس نمرات کسبشده در پیشآزمون، بهصورت تصادفی در گروههای آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ زوج) قرار گرفتند. گروه آزمایشی تحت دوازده جلسۀ درمان زوجدرمانی شناختی-رفتاری مطابق با طرح درمانی (خانجانی وشکی و همکاران، ۱۳۹۵) قرار گرفت؛ ولی گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکرد. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل مقیاس سازگاری زناشویی (اسپنیر، ۱۹۷۶) و مقیاس نگرش ناکارآمد (وایزمن و بک، ۱۹۷۸) بود که قبل و بعد از درمان توسط آزمودنیهای هر دو گروه تکمیل شدند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرمافزار SPSS نسخۀ ۱۹ بررسی شد. سطح معناداری ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد که زوجدرمانی شناختی-رفتاری بر کاهش نگرشهای ناکارآمد و افزایش میزان سازگاری زناشویی (شامل توافق دونفری، ابراز محبت و رضایت زناشویی) تأثیر دارد (۰٫۰۰۱ > p). نتیجهگیری: زوجدرمانی شناختی-رفتاری میزان نگرشهای ناکارآمد را کاهش میدهد و سازگاری زناشویی را افزایش میدهد و میتوان از این تکنیک برای بهبود روابط زوجین استفاده کرد. |
کد مقاله | 42618 |
تعداد بازدید | 104 |
|