عنوان | اثربخشی روانشناسی مثبتنگر بر استقلال عاطفی و شادکامی نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات ناتواني پیاپی 19 |
تاریخ انتشار | 1400 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | بیسرپرست شادکامی بدسرپرست اسلامشهر (تهران) استقلال عاطفی روانشناسی مثبتنگر نوجوانان بدسرپرست نوجوانان بیسرپرست |
چکیده |
زمینه و هدف: نوجوانان بیسرپرست یا بدسرپرست بهدلیل زندگی در محیطی نامناسب، در مقایسه با نوجوانان عادی استقلال عاطفی و شادکامی کمتری برای زندگی در جامعه دارند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روانشناسی مثبتنگر بر استقلال عاطفی و شادکامی نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست اسلامشهر انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست شهر اسلامشهر در سه ماه اول سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند که سی نفر از داوطلبان واجد شرایط انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. دادهها در پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از پرسشنامهٔ شادکامی آکسفورد (هیل و آرگایل، ۲۰۰۲) و مقیاس استقلال عاطفی (استنبرگ و سیلوربرگ، ۱۹۸۶) جمعآوری شد. آموزش روانشناسی مثبتنگر در طی چهارده جلسهٔ شصتدقیقهای بر اساس دیدگاه روانشناسی مثبتنگر رشید (۲۰۰۹) به افراد گروه آزمایش ارائه شد؛ اما گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای تحلیل دادهها آزمون خیدو و تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ بهکار رفت. سطح معناداری ۰٫۰1 در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد، آموزش روانشناسی مثبتنگر باعث افزایش متغیر استقلال عاطفی (۰٫۰۰۱ > p) و مؤلفههای آن شامل فردیت (۰٫۰۱۶ = p)، عدم وابستگی (۰٫۰۱۷ = p) و خوداتکایی (۰٫۰۰۱ > p) و همچنین متغیر شادکامی (۰٫۰۰۱ > p) نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست گروه آزمایش شد. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش، آموزش روانشناسی مثبتنگر موجب افزایش استقلال عاطفی و شادکامی نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست میشود. |
کد مقاله | 42612 |
تعداد بازدید | 105 |
|