عنوان | اثربخشی معنادرمانی هوتزل بـر دلزدگی زناشویی، خودمهرورزی و بی آلایشی زناشویی در افراد معتاد |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات ناتواني پیاپی 19 |
تاریخ انتشار | 1400 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | اعتیاد معتاد مواد مخدر دلزدگی زناشویی معنادرمانی معنادرمانی گروهی مصرف کنندگان مواد مخدر سوء مصرف مواد قروه (شهرستان) هوتزل بیآلایشی زناشویی معنادرمانی هوتزل خودمهرورزی |
چکیده |
زمینه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر و روانگردان از چالشهای بسیار مهم امروز نظام بهداشت و سلامت جهان و بالتبع کشور ما ایران است. هـدف از پژوهش حاضر اثربخشی معنادرمانی هوتزل بهشیوهٔ گروهی بر دلزدگی زناشویی، خودمهرورزی و بیآلایشی زناشویی افراد معتاد بود. روش بررسی: این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیـشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ پژوهش را معتادان مرکز متادوندرمانی ترک اعتیاد شهرستان قروه (نیکو سلامت) در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند. از بین آنها ۲۴ نفر بهروش در دسترس انتخاب شدند. سپس بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه ۱۲ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش یازده جلسهٔ نوددقیقهای معنادرمانی هوتزل (۲۰۰۲) بهشیوهٔ گروهی را دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچگونه آموزشی ارائه نشد. برای جمعآوری دادهها از مقیاس دلزدگی زناشویی (پاینز، ۱۹۹۶)، مقیاس خودمهرورزی (نف، ۲۰۰۳) و مقیاس بیآلایشی زناشویی (واکر و تامپسون، ۱۹۸۳) استفاده شد. بهمنظور تحلیل دادهها روش کوواریانس تکمتغیری بهکار رفت. تحلیل آماری با نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۱ در سطح معناداری ۰٫۰۵ انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد، پس از حذف اثر پیشآزمون تفاوت معناداری در متغیرهای دلزدگی زناشویی، خودمهرورزی و بیآلایشی زناشویی بین گروه آزمایش و گروه گواه در پسآزمون وجود داشت (۰٫۰۰۱ > p). مجذور اتای متغیرهای دلزدگی زناشویی، خودمهرورزی و بیآلایشی زناشویی بهترتیب ۰٫۶۸، ۰٫۶۵ و ۰٫۶۴ بود. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش نتیجهگیری میشود که معنادرمانی گروهی بر کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش بیآلایشی زناشویی و خودمهرورزی در افراد معتاد مؤثر است. |
کد مقاله | 42605 |
تعداد بازدید | 93 |
|