عنوان | نسبت گفتمانی قرآن و نهج البلاغه در ارتباط با جنسیت |
تعداد صفحات | 31 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات قرآن و فرهنگ اسلامی - انجمن ایرانی مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی سال 5 پیاپی 1 |
تاریخ انتشار | بهار - 1400 |
محدوده صفحات | 57-27 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | جنسیت قرآن جنسیت در قرآن نهجالبلاغه گفتمان مردانه گفتمان قرآنی گفتمان جنسیتی گفتمان زنانه گفتمان تساوی طلبانه مرجعیت قرآن گفتمان نهج البلاغه |
چکیده |
نگاهی کلنگر و سیستمی، یکی از جدیدترین رویآوردها در شناسایی و استخراج ساختارها و گفتمانهای حاکم بر متون میباشد. استخراج ساختارها و گفتمانهای مرتبط با جنسیت در قرآن و نهجالبلاغه برهمین نگاه کلنگر و سیستمی مبتنی است. دو گفتمان اساسی را در این ارتباط میتوان مشاهده کرد: گفتمان مردانه و گفتمان تساویطلبانه-زنانه. با وجودیکه گفتمان مردانه و گونههای آن بهشکل گستردهای در قرآن قابل رصد است امّا موارد متعددی مرتبط با گفتمانِ تساویطلبانه و زنانه نیز قابل مشاهده است. هیچگاه در قرآن کریم صریحاً نگاههایی که همراه با تعمیم، جنس زن را مورد هجمه قرار داده باشد قابل مشاهده نیست. در نهج البلاغه نیز شاهد ظهور و بروز وسیع رویکرد مردانه هستیم امّا در مواردی نیز به ظاهر هجمههایی به جنسِ زن مشاهده میشود. از این جهت تمایز بارزی میان گفتمان قرآن و نهج البلاغه در اتخاذ رویکرد مردانه دیده می شود. این در حالیست که کاربست گفتمان تساویطلبانه-زنانه در نهجالبلاغه در وضعیتِ کمینه و حداقلی آن است. سبک قرآن کریم در کاربستِ تلفیقیِ گفتمانهای مرتبط با جنسیت نمایشگر سبکِ پیشرو آن است و میتواند به عنوان ملاکی برای جرح و تعدیل روایاتی که رویکردی مخالف با آنرا اتخاذ کردهاند و نقد متنی آنها به حساب بیاید. |
کد مقاله | 42285 |
تعداد بازدید | 131 |
|