عنوان | ضمانت اجرای ترک انفاق زوجه بر اساس قواعد فقهی و اصل تحکیم خانواده |
تعداد صفحات | 23 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) - دانشگاه امام صادق (ع) واحد خواهران پیاپی 74 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 161-139 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | استحکام خانواده طلاق حاکم پرداخت نفقه نفقه زن در حقوق ایران ترک انفاق نفقه زوجه فقه امامیه لاضرر ضمانت اجرا لاحرج نفقه زن در فقه ترک انفاق در قانون مدنی قواعد فقهی الحاکم ولی الممتنع ضمانت اجرای مدنی ضمانت اجرای حقوقی عدم پرداخت نفقه نفقه التعزیر اصل تحکیم خانواده |
چکیده |
در فقه اسلامی، نفقه از تکالیف واجب زوج پس از انعقاد عقد نکاح می باشد و انجام این تکلیف با وضع قوانین حمایت کننده مورد تضمین حاکم قرار گرفته است. ضمانت اجرای مدنی عدم پرداخت نفقه توسط زوج در مقررات فعلی عبارت است از الزام زوج به پرداخت نفقه بر اساس ماده1111 قانون مدنی و اجبار زوج به طلاق بر اساس ماده 1129 قانون مدنی و همچنین ضمانت اجرای کیفری پرداخت نکردن نفقه بر اساس ماده 642 قانون مجازات اسلامی عبارت است از حبس از سه ماه و یک روز تا پنج ماه. مساله اصلی این مقاله آن است که ضمانت اجراهای پیش بینی شده در قوانین ترک انفاق مبتنی بر کدام یک از قواعد فقهی است و درخصوص ضمانت اجرای ترک انفاق زوجه و بر اساس منابع فقهی راه حل مقدم بر طلاق چه راه حلی است؟ در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با تمسک به اصل تحکیم خانواده و با استفاده از قواعد فقه مرتبط مانند قاعده لاضرر و لاحرج و التعزیر و قاعده ولایت حاکم بر ممتنع، ضمن تحلیل مبنایی مواد قانونی موجود در رسیدگی به شکایت از ترک انفاق، پیشنهاداتی در خصوص اولویت بندی مراحل رسیدگی ارائه شده و طلاق حاکم در جایگاه آخرین ضمانت اجرای ناشی از ترک انفاق زوج قرار گرفته است. |
کد مقاله | 42111 |
تعداد بازدید | 56 |
|