عنوان | نظریه عشق استرنبرگ و نقد تطبیقی داستان معاصر |
تعداد صفحات | 32 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهای بینرشتهای ادبی - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی سال 2 پیاپی 3 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1399 |
محدوده صفحات | 291-260 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | داستان عشق رمان فارسی ادبیات ادبیات داستانی ادبیات فارسی روانشناسی داستانهای معاصر ایران عشق در ادبیات داستانهای فارسی نقد تطبیقی روابط عاشقانه نظریه قصه عشق اشترنبرگ قصه عشق داستانهای معاصر نظریه استرنبرگ رمان پرنده من مثلث عشق استنبرگ رمان چراغها را من خاموش میکنم رمان معاصر رویکرد بینامتنیت آثار ادبی رمان خط تیره آیلین رمان خون مردگی رمان پاییز فصل آخر است |
چکیده |
عشق از موضوعات مشترک مباحث روانشناسی و آثار ادبی است که قابلیت بررسی و مقایسه را در چارچوب پژوهشهای بین رشتهای دارد. استرنبرگ در نظریه قصه عشق معتقد است هر فردی متاثر از عوامل جنسیتی، فرهنگی و اجتماعی الگوهای رفتار عاشقانه مشخصی را فرا میگیرد که قصه عشق نام دارد و بر اساس آنها میتوان سمت و سوی گرایش های عاطفی و علت دوام یا ناپایداری روابط عاشقانه را تشریح کرد. آنچه در پژوهش حاضر مورد توجه قرار گرفته است چگونگی مطابقت درونمایه روابط عاشقانه در پیرنگ داستانهای مورد پژوهش با نظریه قصه عشق استرنبرگ است. نویسنده در این مقاله کوشیده است الگوهای مرتبط با روابط زوجها در پنج رمان پرنده من، خط تیره آیلین، خونمردگی، پاییز فصل آخر است و چراغها را من خاموش میکنم را با قصههای عشقی که استرنبرگ در نظریه خود تشریح کرده است، مطابقت دهد و اهمیت آن را در ساختار علّی و معلولی پیرنگ داستانها نمایان سازد. قصههای عشق به کار رفته در این رمانها، قصههای باغچه، خیال، بهبودی و خانه هستند که بر اساس آن ها میتوان منطق مستتر در پیرنگ داستانها را تشریح کرد. چنانچه نگاه بینامتنی را بپذیریم، مطابقت متن داستانی با نظریه روانشناسانهی استرنبرگ، اهمیت و جایگاه ویژهای مییابد و میتوان مطالعهی چنین داستانهایی را برای آموزش قصههای عشق و تصحیح باورهای ناکارآمد خواننده پیشنهاد کرد. |
کد مقاله | 41666 |
تعداد بازدید | 177 |
|