عنوان | واکاوی پیش انگاره کرامت هستیشناختی انسان بر حرمت سقط جنین با رویکرد کلامی |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | انسانپژوهی دینی (دین و سیاست سابق) - مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی - علمی پژوهشی سال 17 پیاپی 44 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1399 |
محدوده صفحات | 212-201 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | سقط جنین حق حیات انسان کرامت انسانی نفس کرامت ادله حرمت سقط جنین رویکرد کلامی کرامت انسانی جنین کرامت هستیشناختی |
چکیده |
اولین مرحله خلقت انسان با جنین آغاز میشود و جنین خود دارای مراتب است و مرتبه اعلایش ولوج روح است که در آن مرتبه انسان به طور کامل شکل میگیرد. جنین در همه مراتب، کرامت هستیشناختی دارد که موجب حرمت سقط آن میشود. برخی با باور به اینکه انسان دارای کرامت و ارزش ذاتی است، اما بدون مجوز دست به سقط جنین میزنند و گویا جنین را از جنس انسان نمیدانند. این میتواند موجب نقض کرامت هستیشناختی انسان شود که برآیندش ایستادگی در مقابل فعل خدا است. پرسش این است که: انسانانگاری جنین چگونه ممکن است و پیشانگاره کرامت هستیشناختی انسان چگونه با سقط جنین در تناقض است؟ برخورداری جنین از نفس، برآیندش اثبات انسان بودن او است و سقط جنین در تقابل با کرامتی است که از فعل خدا است. این مقاله با ابزار کتابخانهای و روش توصیفی تحلیلی پیشانگاره کرامت هستیشناختی انسان بر حرمت سقط جنین را میکاود و به این نتیجه میرسد که جنین از ابتدا همواره همراه با نفس بوده و هر مرتبهاش حظی از انسانیت دارد و هر چیزی که حظی از انسان داشته باشد از بین بردنش یا محافظت نکردن از آن با کرامت هستیشناختیای که خدا به آن داده است در تناقض است. |
کد مقاله | 41332 |
تعداد بازدید | 135 |
|