عنوان | فرزنددرمانی: اهداف، ویژگیها و کاربرد |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 9 شماره 10 پیاپی 55 |
تاریخ انتشار | دى - 1399 |
محدوده صفحات | 142-135 |
کلید واژه | رابطه والد فرزند بازی درمانی فرزنددرمانی |
چکیده |
فرزنددرمانی یکی از سبک های بازیدرمانی است که از بازی والدین و فرزندان بهعنوان ابزاری برای درمان مشکلات کودکان بهره می گیرد. این سبک درمانی که از ترکیب رویکردهای مختلفی چون نظریه روان پویشی، انسان گرایانه، رفتاری، شناختی و همچنین، نظریه تحولی دلبستگی و نظام خانواده شکل گرفته است، والدین و فرزندان را تشویق می کند تا در طول بازی، احساسات خود را به شکلی مطلوب بیان نمایند. این مطالعه با هدف معرفی و مروری بر تاریخچه، اهداف و ویژگی های فرزنددرمانی و نیز، ارائه شواهد پژوهشی در خصوص اثربخشی و مزایای آن برای طیفی از مشکلات کودکان صورت گرفته است. روش مطالعه توصیفی بوده و از مقالات پایگاه های علمی معتبر جهت گردآوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج بررسی توصیفی و تحلیل پژوهش ها نشان داد که برنامه مداخله فرزنددرمانی منجر به کاهش استرس والدینی، بهبود تعامل والد و کودک، کاهش مشکلات رفتاری و اضطراب کودک و بهبود مهارت و رفتارهای مطلوب اجتماعی میشود. در نتیجه، می توان از فرزنددرمانی بهعنوان مداخله ای مؤثر در بهبود مشکلات رفتاری و اجتماعی کودکان و نیز ترمیم روابط میان والد و فرزندان استفاده کرد. |
کد مقاله | 40867 |
تعداد بازدید | 132 |
|