عنوان | واکاوی نگرش اولیا نسبت به ازدواج فرزندان دارای اتیسم |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 9 شماره 8 پیاپی 53 |
تاریخ انتشار | آبان - 1399 |
محدوده صفحات | 130-123 |
کلید واژه | ازدواج اتیسم اختلالات جنسی تمایلات جنسی بهداشت جنسی تهران نگرش به ازدواج نگرش والدین دیدگاههای والدین ازدواج فرزندان |
چکیده |
مشکلات مربوط به بزرگسالان دارای اتیسم، به ویژه ازدواج آنان، یکی از مشکلات چالشبرانگیز خانوادهها است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، واکاوی دیدگاه و نگرش والدین نسبت به ازدواج فرزندان دختر و پسر دارای اختلال اتیسم بود. در این مطالعه اکتشافی و توصیفی، نگرش 100 نفر از اولیای دارای فرزند اتیسم بالای 15 سال شهر تهران با روش نمونهگیری در دسترس و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان دادند، فقط 10در صد والدین نسبت به ازدواج دختران و پسران دارای اتیسم، نگرش مثبت ابراز کردند. افراد مورد مطالعه با آموزش دادن خانوادهها برای ازدواج و زندگی مشترک فرزند دارای اتیسمشان با حمایت سازمانها و انجمنهای مربوط موافق بودند. درحالیکه تنها 10 درصد اولیا معتقد بودند که افراد دارای اتیسم، اصولاً فاقد تمایلات جنسی هستند، 55 درصد آنان با مصرف دارو برای مهار تمایلات جنسی افراد دارای اتیسم مخالف بودند. از سوی دیگر 96 در صد اولیا بر این باور بودند که برای مهار تمایلات جنسی افراد دارای اتیسم باید از فعالیتهای ورزشی استفاده کرد. 90 درصد اولیا معتقد بودند که افراد دارای اتیسم، باید با هم ازدواج کنند. با توجه به نتایج این پژوهش، با وجود مشکلات متعدد در حوزۀ اختلال طیف اتیسم که اصلیترین آن فقدان مهارتهای ارتباطی است، نیمی از خانوادهها مخالف ازدواج افراد طیف اتیسم بودند، اما دیدگاهشان این بود که با فراهم شدن شرایط ازدواج و حمایت سازمانهای دولتی و مردمنهاد، آنها میتوانند با افراد دیگر ازدواج کنند. اصلاح نگرش والدین و خود افراد دارای اتیسم و اقشار گوناگون جامعه، مهمترین گامی است که کارشناسان و مشاوران و برنامهریزان باید بردارند. |
کد مقاله | 40130 |
تعداد بازدید | 126 |
|