عنوان
|
مقایسه خودتعیینگری در رابطه زناشویی، تعهد به همسر و رضایت زناشویی در زنان و مردان بدون و دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره |
تعداد صفحات
|
12 |
نویسنده
|
فاطمه موسوی - مطهره ابویی مهریزی |
مشخصات نشریه
|
رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 9 شماره 8 پیاپی 53 |
تاریخ انتشار
|
آبان - 1399 |
محدوده صفحات
|
30-19 |
کلید واژه
|
روابط زناشویی رضایت زناشویی رضایت زناشویی زوجین تعهد زناشویی رضایت از رابطه زناشویی تعهد تعارض در روابط زناشویی تعارض زناشویی تعهد زوجین خودتعیینگری
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ خودتعیینگری در رابطۀ زناشویی، تعهد به همسر و رضایت زناشویی در متأهلین بدون و دارای تعارض مراجعهکننده به مراکز مشاوره انجام شد. بدین منظور نمونهای شامل زنان و مردان متأهل دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره (85 نفر: 59 زن و 25 مرد) و زنان و مردان متأهل بدون تعارض زناشویی (97 نفر: 56 زن و 41 مرد) به روش در دسترس و داوطلب برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند که به مقیاسهای ارضای نیازهای اساسی در روابط شلدون و همکاران (2001)، رضایت زناشویی کانزاس شام و همکاران (1983) و مقیاس تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد گروه دارای تعارض، در مقایسه با گروه بدون تعارض نمرات پایینتری در خودمختاری، شایستگی، ارتباط، تعهد زناشویی و رضایت زناشویی گزارش نمودند ( 01/0 p < ). نتایج همچنین نشان داد مردان به طور کلی نسبت به زنان، نمرات بالاتری در تعهد زناشویی و رضایت از رابطۀ زناشویی کسب کردند ( 01/0 p < ). در بررسی اثر تعاملی تعارض و جنسیت، نتایج نشان داد که زنان گروه بدون تعارض نمرات بالاتری در شایستگی و ارتباط گزارش نمودند ( 05/0 p < ). وجود تعارضات حل نشده در روابط زناشویی موجب کاهش توانایی خودتعیینگری در رابطه شده، با کاهش تعهدات زناشویی، رضایت از رابطه را کاهش میدهد. از این رو، غنیسازی روابط زوجین با بالابردن توان خودتعیینگری در روابط زوجین، منجر به افزایش تعهد به رابطه و رضایت زناشویی میشود.
|