عنوان | عشق از دیدگاه اخوان الصفاء |
تعداد صفحات | 19 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | انسانپژوهی دینی (دین و سیاست سابق) - مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی - علمی پژوهشی سال 17 پیاپی 43 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1399 |
محدوده صفحات | 203-185 |
کلید واژه | عشق عشق انسانی محبت اخوان الصفاء عشق خاص عشق عام |
چکیده |
اخوان الصفاء، که از اندیشمندان قرن چهارماند، در مجموعه آثارشان به بحث از عشق نیز پرداختهاند. عشق در آثار ایشان دو کاربرد دارد: عشق به معنای عام (محبت) و عشق به معنای خاص (عشق انسانی). ایشان بهترین تعریف برای عشق را شوق به اتحاد میدانند. اتحاد حاصل از عشق در روح بخاری و به تبع آن در اعضای بدن عاشق و معشوق رخ میدهد. علت عشق طبع است. نفس نباتی، نفس حیوانی، نفس ناطقه، طبع علت و معلول و طبیعت برخی از حیوانات مبدأ انواع عشقاند. شروع عشق نیاز به التفات و توجه دارد و تفاوت افراد در عشق به سبب تفاوت مزاج آنها یا وابسته به حالات فلکی زمان شکلگیری نطفه آنها است. طبق دیدگاه ایشان، میتوان نقشی برای اختیار در عشق در نظر گرفت. عشق یک غرض اولیه دارد (مثلاً برطرفشدن نقص معلول) و یک غرض اقصا، که آن توجه انسان به خدا و امور الاهی و عشق به آنها است. عشقورزی فضیلت و موجه است، هرچند در برخی از موقعیتها میتواند رذیله و ناموجه باشد. |
کد مقاله | 39833 |
تعداد بازدید | 162 |
|