عنوان | رابطه سن و معنایابی در زندگی با اضطراب مرگ در زنان و مردان سالمند |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه روانشناسی پیری - دانشگاه رازی کرمانشاه شماره 1 پیاپی 4 |
تاریخ انتشار | بهار - 1395 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 47-37 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زنان شیراز اضطراب زنان سالمندان مرگ سن دوره سالمندی سالمندی شیراز زنان سالمند اضطراب مرگ بازنشستگی زنان بازنشسته مردان سالمند بازنشستگان مردان بازنشسته هدف در زندگی اضطراب مردان معنایابی در زندگی مردان شیراز |
چکیده |
با توجه به تنوع اضطرابها به ویژه اضطراب مرگ در دوران سالمندی و رشد روزافزون جمعیت سالمندان، بررسی عوامل مربوط به سلامت روان در این دوره ضروری به نظر میرسد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه معنایابی در زندگی و سن با اضطراب مرگ در زنان و مردان سالمند است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بازنشستگان کانون بازنشستگان آموزش و پرورش شیراز از سال 1384 تا سال 1394 که 26000 نفر میباشند بود. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و با استناد به فرمول کوکران تعداد 380 نفر تعیین شد (شامل 190 زن و 190 مرد) که از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید و از پرسشنامههای هدف در زندگی کرامباف و ماهولیک و اضطراب مرگ تمپلر برای سنجش متغیرها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار، و شاخصهای آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج حاصل از یافتههای پژوهشی نشان داد که بین معنایابی در زندگی و افزایش سن با اضطراب مرگ در دو گروه زنان و مردان سالمند رابطه معنادار و منفی وجود دارد و معنایابی در زندگی و سن توان پیشبینی میزان اضطراب مرگ در زنان و مردان سالمند را دارند. در نهایت نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که بر اساس معنایابی در زندگی و سن می توان 27 درصد از اضطراب مرگ در مردان و 29 درصد از اضطراب مرگ در زنان را پیش بینی نمود بنابراین با افزایش معنایابی در زندگی و سن، اضطراب مرگ کاهش می یابد. |
کد مقاله | 39398 |
تعداد بازدید | 202 |
|