عنوان
|
نشانگرهای جنسیتی در رمان أعشقنی و پرنده من بر مبنای الگوی رابین لیکاف |
تعداد صفحات
|
19 |
نویسنده
|
فائزه عرب یوسف آبادی - عبدالباسط عرب یوسف آبادی |
مشخصات نشریه
|
دوفصلنامه مطالعات تطبیقی فارسی و عربی - انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی با همكاری دانشگاه بغداد سال 3 پیاپی 5 |
تاریخ انتشار
|
بهار و تابستان - 1397 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
95-77 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رمان فارسی داستاننویسی زنان رمانهای زنانه نویسندگان زن رابین لیکاف زبان زنانه زبان زنانه در ادبیات رمان پرنده من فریبا وفی رمان عربی نشانگرهای جنسیتی رمان أعشقنی سناء شعلان اردن
|
چکیده
|
این مقاله با هدف کشف ارتباط میان متغیّر اجتماعی جنس و ویژگیهای زبانی داستاننویسان زن، تلاش میکند با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس الگوی لیکاف، نشانگرهای جنسیتی را در دو رمان أعشَقُنی از سناء شعلان (بهترین رمان زنانه اردن در سال 2013م) و پرنده من از فریبا وفی (بهترین رمان زنانه فارسی در سال 2002 م) بررسی کند. نتایج پژوهش نشان میدهد که در رمان أعشَقُنی نزدیک به یکچهارم از واژههای رمان از ویژگی زبانی زنانه برخوردار است و زبان زنان در بیش از یکچهارم از واژههای رمان پرنده من نشاندهنده گویندۀ مؤنّث است. از آنجا که در هر دو رمان نویسنده، زنی است که درباره زنان مینویسد، بسامد استفاده از واژگان مخصوص زنان در نوشته آنها زیاد است. از دیگر ویژگیهای زبان زنان در این رمانها استفاده از تصویرگری دقیق و جزئینگر و بهره گیری از رنگواژه های متعدد است. زنهای هر دو رمان به دلیل اعتماد بهنفس کمی که حاصل زیستن در جامعه هایی مردسالار است از تردیدنماها، تشدیدکنندهها و تقریب نماهای بیشتری استفاده میکنند و از طریق پرهیز از بهکارگیری دُشواژه ها و استفاده از درخواستهای غیرمستقیم، زبانی مؤدبانه را برای گفتگوهای خویش برمیگزینند که نشانگر ساختارهای زبانی گویندگانی محتاط و فرودست است.
|