چکیده
|
نويسنده پس از اشاره به اهميت دوره نوجواني و جواني و روابط جنس هاي مخالف و ارتباط دختران و پسران از لحاظ هويت صنفي, زواياي مختلف روانشناسي, بهداشتي, زيست شناختي را بررسي كرده است. همچنين به جايگاه فقهي مسئله پرداخته است.\r\n\r\nوي در ادامه به بازدارندگي شرعي و حقوقي توسط دستگاه ها, بازبيني آموزه هاي ديني و منابع و متون غني فقهي, ديدگاه هاي كلي اسلام و روشن شدن مباني فقهي اصل جواز يا لزوم دخالت نظام اسلامي در اين مسئله پرداخته است.\r\n\r\nنويسنده در پايان ادله امر به معروف و نهي از منكر را بعنوان تكيه گاه اصلي متوليان نظام اسلامي و شروط آن را بررسي كرده و پرهيز از سوء ظن و تجسس در مورد برخورد نظام اسلامي با موضوع روابط دختر و پسر را بيان كرده است.
|