عنوان | هویت مدلی زنان، از آرمان شهر تا حرمسرا |
تعداد صفحات | 26 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه روایتشناسی - انجمن علمی نقد ادبی ایران شماره 1 پیاپی 5 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 48-23 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زنان حرمسرا آرمان شهر زنان اسکندر آرمانشهر نشانه معناشناسی هویت مدلی برنامه روایی اراقیت |
چکیده |
اسکندرنامۀ کالیستنس دروغین (قرن ششم شمسی) روایتی دیگر از زندگی و لشکرکشیهای اسکندر است و مانند سایر اسکندرنامه ها دستخوش تغییر و تصرف نقالان و داستان گزاران شده است. در این داستان، اسکندر به شهر پریان میرسد که همان آرمانشهرِ زنان یا هروم است؛ برخلاف سایر اسکندرنامه ها، با پادشاه زنان مبارزه میکند و او را به اسارت و سپس به عقد خود درمی آورد. پژوهش حاضر در چارچوب نشانهمعناشناسی روایی، ابتدا الگوی روایی و سپس اکتانها و کنشگران را بر اساس هویتهای مدلی و فیگورتیو آنان بررسی میکند. زنان در آرمانشهرِ خود، چه هویتهای مدلی و مضمونی را آرزو میکرده اند؟ هویتهای معنایی چگونه حوزه های کنشی را دسترسیناپذیر میکند و زنان چگونه حوزه های کنشی را که از نظر فرهنگی ممنوع هستند، تجربه میکنند؟ آرمانشهر زنان بر هویتِ «خواستن» و نفیِ «باید» متمرکز است. چنین هویتی در تضاد با اشکال فرهنگی جامعۀ قرن ششم شمسی و هویت معنایی اسکندر، بهعنوان پیامبر، قرار دارد؛ بنابراین راوی که تنش بین اسکندر و اراقیت را روایت میکند، با کارکرد تفسیری خود، همگنه های معنایی را درجهت مخالف منطق گشتارها ایجاد می نماید. ناهماهنگی بین این دو، در دسیسۀ زنان حرمسرا ادامه می یابد. نظام ارزشی متن درحالی تبعیت از زن را نکوهش میکند که عامل فاعلی را زنان گسیل کرده اند. زنان حرمسرا که هویتی کاملاً برعکسِ اراقیت دارند، پنهان از کنشگران دیگر و از طریق دسیسه، ارزش را تعیین می کنند. راوی، برخلاف نحو روایی، نقش زنان و فریب اسکندر را انکار میکند. |
کد مقاله | 34389 |
تعداد بازدید | 229 |
|