عنوان | نقش همراهی خانوادگی با علایم کودک، شیوههای فرزندپروری و استرس والدگری در پیش بینی شدت اختلالات اضطرابی در کودکان 6 تا 10 ساله در استان گلستان |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه دانشگاه علوم پزشکی گرگان شماره 2 پیاپی 70 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 98-89 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فرزندپروری فرزندپروری مقتدرانه فرزندپروری مستبدانه فرزندپروری سهل گیرانه اختلال اضطرابی والدگری استرس والدین اضطراب کودکان سبک فرزندپروری گلستان (استان) استرس والدگری همراهی خانوادگی علایم کودک |
چکیده |
زمینه و هدف: بسیاری از کودکان دارای مشکلات عاطفی و رفتاری در سالهای نخستین کودکی، نه تنها به سادگی از آن عبور نمیکنند؛ بلکه ممکن است این امر تا دوران بلوغ و حتی بزرگسالی نیز تداوم یابد. این مطالعه به منظور تعیین نقش همراهی خانوادگی با علایم کودک، شیوههای فرزندپروری و استرس والدگری در پیشبینی شدت اختلالات اضطرابی کودکان در استان گلستان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی 300 نفر از کودکان 12-6 ساله و مادران آنان طی سالهای 96-1395 در استان گلستان انجام شد. مقیاس همراهی خانوادگی - اضطراب (FAS-A)، لیبویتز و همکاران سال (2013)، شاخص استرس والدین - فرم کوتاه (PSI-SF، ابدین سال 2000)، پرسشنامه فرزندپروری Baumrind سال 1973 و مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (SCAS سال 1998) توسط مادران تکمیل شد. یافتهها: با افزایش همراهی خانوادگی و استرس والدگری در والدین، اضطراب در کودکان بهطور معنیداری افزایش یافت (P < 0.05). شیوه فرزندپروری مقتدرانه از سوی والدین با کاهش آماری معنیدار اضطراب در کودکان همراه بود ( < 0.05)؛ اما شیوههای فرزندپروری سهلگیرانه و مستبدانه از سوی والدین با افزایش آماری معنیدار اضطراب در کودکان ارتباط داشت (P < 0.05). سبک فرزندپروری مستبدانه به همراه سبک فرزندپروری مقتدرانه، استرس والدگری و همراهی خانوادگی توانست 49 درصد از اضطراب کودکان را پیشبینی نماید (F = 97.21, P < 0.0001). نتیجهگیری: شیوههای فرزندپروری، استرس والدگری و همراهی خانوادگی نقش موثری در پیشبینی اضطراب کودکان نشان داد. |
کد مقاله | 33238 |
تعداد بازدید | 208 |
|