عنوان | اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر دلزدگی زناشویی زوجین در آستانه طلاق |
تعداد صفحات | 0 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سالنامه مطالعات ناتواني پیاپی 14 |
تاریخ انتشار | 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | دلزدگی زناشویی دلزدگی طرحواره درمانی زوجین در آستانه طلاق شاهین شهر طرحواره درمانی هیجانی میمه (شهرستان) |
چکیده |
هدف: دلزدگی زناشویی به مرور زمان، عشق و علاقه بین زوجین را کمرنگ و گاهی بهطور کامل محو میکند. این دلزدگی موجب مشکلات روحی و روانی، ادامهٔ روابطی سرد و بیتفاوتی (طلاق عاطفی) و طلاق رسمی زوجین میگردد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر طرحوارهدرمانی هیجانی بر دلزدگی زناشویی زوجین در آستانهٔ طلاق انجام شد. روشبررسی: این مطالعه نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. از بین زوجین در آستانهٔ طلاق مراجعهکننده به دادگستری شاهینشهر و میمه، ۹۰ زوج بهصورت در دسترس، انتخاب و توسط مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز پیشآزمون شدند. ۵۴ زوج با نمرات یک انحرافمعیار بیشتر از میانگین، انتخاب شده و بهصورت تصادفی در گروههای آزمایش، مشاورهنما و گواه تخصیص یافتند. سپس زوجین گروه آزمایش در دورهٔ طرحوارهدرمانی هیجانی و زوجین گروه مشاورهنما در دورهٔ مکالمهٔ عمومی شرکت کردند. یکماه بعد از اتمام مداخلات، گروهها توسط مقیاس مذکور پسآزمون و سهماه بعد، مجدداً مقیاس را تکمیل نمودند. دادهها با تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی، توسط SPSS-22 تجزیهوتحلیل شدند. مقادیر احتمال کمتر از ۰٫۰۵ از نظر آماری معنادار در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد که طرحوارهدرمانی هیجانی موجب کاهش نمرات دلزدگی زناشویی و مؤلفههای آن در زوجین گروه آزمایش در مقایسه با گروههای مشاورهنما و گواه، در مراحل پسآزمون و پیگیری شد (۰٫۰۰۱ > p). همچنین بین کاهش نمرات زوجین گروه مشاورهنما در مقایسه با گروه گواه، در مرحله پسآزمون تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱ > p)، اما در مرحلهٔ پیگیری، تفاوت معنادار نبود (۰٫۰۸۱ = p). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش نتیجه گرفته میشود، طرحوارهدرمانی هیجانی موجب کاهش دلزدگی زناشویی زوجینِ در آستانهٔ طلاق میگردد. |
کد مقاله | 32417 |
تعداد بازدید | 137 |
|