عنوان | اثربخشی شیوه درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سازگاری اجتماعی و عاطفی مادران با فرزند معلول ذهنی و جسمی |
تعداد صفحات | 0 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سالنامه مطالعات ناتواني پیاپی 13 |
تاریخ انتشار | 1396 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | کودکان معلول معلولیت جسمی سازگاری عاطفی سازگاری اجتماعی معلول معلولیت کودک معلول ذهنی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) معلولان جسمی معلول جسمی حرکتی معلولین ذهنی فرزند معلول معلولیت طفل کودکان معلول ذهنی جسمی معلول ذهنی روانی |
چکیده |
زمینه و هدف: مهمترین عامل سلامت روانی، وجود محیط خانوادگی سالم است. محیط زندگی را میتوان طوری تنظیم کرد که اگرچه سبب بهبود وضع افراد نشود، موجب تخریب آنها نیز نباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی شیوهٔ درمانی مبتنیبر تعهد و پذیرش بر سازگاری اجتماعی و عاطفی مادران فرزندان معلول ذهنی و جسمی است. روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمونپسآزمون همراه با گروه کنترل بود. بدینمنظور ۴۰ نفر از مادران دارای فرزند معلول ذهنی بهروش نمونهگیری در دسترس انتخاب و سپس بهصورت تصادفی به دو گروه ۲۰ نفرهٔ آزمایش و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه پرسشنامهٔ سازگاری بل را تکمیل کرده و افراد گروه آزمایش در هشت جلسه تحتدرمان گروهی «مبتنیبر تعهد و پذیرش» قرار گرفتند. در نهایت اطلاعات جمعآوریشده بهوسیلهٔ پرسشنامه با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس تجزیهوتحلیل شد. یافتهها: نتایج آماری نشان داد شیوهٔ درمانی مبتنیبر تعهد و پذیرش در مقیاس سازگاری اجتماعی گروه آزمایش از ۲۲٫۲ به ۱۱٫۹۰ ( ۰٫۰۰۱ p )؛ لیکن در گروه کنترل تغییر درخور توجهی یافت نشد. نتیجهگیری: درمان مبتنیبر تعهد و پذیرش میتواند یکی از راهکارهای مقابله با مشکلات عدیدهٔ مادران فرزند معلول بهشمار آید. |
کد مقاله | 32414 |
تعداد بازدید | 146 |
|