عنوان | مقایسه اثربخشی دلبستگی درمانی و آموزش مهارتهای فرزندپروری با رویکرد آدلر، بر مادران دارای کودک مبتلا به اختلال دلبستگی |
تعداد صفحات | 0 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سالنامه مطالعات ناتواني پیاپی 13 |
تاریخ انتشار | 1396 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فرزندپروری اختلال دلبستگی رویکرد آدلر مهارتهای فرزندپروری دلبستگی درمانی آران و بیدگل (شهرستان) آموزش فرزندپروری عملکرد مادران |
چکیده |
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسهٔ اثربخشی دلبستگی درمانی و آموزش مهارتهای فرزندپروری با رویکرد آدلر بر مادران دارای کودک مبتلا به اختلال دلبستگی است. روشبررسی: پژوهش حاضر، مبتنیبر مطالعهٔ نیمهتجربی باطرح پیشآزمونپسآزمون با گروه کنترل بود. ازاینرو، تعداد ۱۵۰ نفر مادر دارای کودک پیشدبستانی در شهرستان آرانوبیدگل بهروش خوشهای انتخاب و پرسشنامهٔ اختلال دلبستگی راندولف ۲۰۰۰ را تکمیل کردند. افراد در دو گروه آزمایش ویک گروه کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرارگرفتند. روی افراد نمونه پیشآزمون و پسآزمون اجرا و نتایج بهدستآمده با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافتهها: باتوجه به یافتهها، میانگین و انحراف معیار نمرات اختلال دلبستگی مرحلهٔ پسآزمون برای گروه دلبستگیدرمانی ۳٫۲۱ ± ۴۱٫۰۰ و در گروه آموزش مهارتهای فرزندپروری ۸٫۱۰ ± ۴۵٫۸۰ و در گروه کنترل ۱۷٫۱۹ ± ۵۹٫۷۳ بود. نتایج حاصل نشان داد تفاوتی در تأثیر دو گروه درمانی و آموزشی وجود نداشت؛ اما، میانگینهای هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهطور معناداری کمتر بود (۰٫۰۰۱ > p )؛ بنابراین، هر دو مداخلهٔ درمانی و آموزشی تأثیر معناداری بر کاهش اختلال دلبستگی داشتند. نتیجهگیری: در مطالعهٔ حاضر نتایج نشاندهندهٔ تأثیر دو مداخله بر کاهش علائم اختلال دلبستگی کودکان است. درواقع دلبستگیدرمانی و آموزش مهارتهای فرزندپروری باعث افزایش مهارتهای ارتباطی و خودآگاهی مادر شده و تقویت احساس ارزشمندی و اعتمادبهنفس را در پی دارد. این امر سبب بهبود عملکرد مادران و درنتیجه کاهش علائم اختلال دلبستگی در کودکان میشود. |
کد مقاله | 31760 |
تعداد بازدید | 170 |
|