عنوان | ماهیت داوری در دعوای طلاق |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهش حقوق خصوصي - دانشگاه علامه طباطبايي - علمی پژوهشی سال 6 پیاپی 23 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 116-95 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | صلح دادگاه خانواده داوری در طلاق داوری سازش سازگاری زناشویی طلاق صلح و سازش ماهیت داوری دعوای طلاق میانجیگری |
چکیده |
قانون حمایت خانواده مصوب 1391 بنا بر دستور شرع مقدس اسلام، ارجاع دعوای طلاق به داوری را الزامی دانسته است. این الزام شرعی و قانونی به منظور ایجاد صلح و سازش بین زوجین متنازع و حمایت از کانون خانواده ای است که در شرف از همگسیختگی میباشد. پرسش قابلطرح این است که ماهیت تدبیر مورد نظر شرع و قانون مزبور چیست؟ آیا آن را میتوان داوری به معنای حقیقی تلقی کرد؟ با بررسی اوصاف آن، به ویژه نقش اشخاصی که تحت عنوان داور اقدام می نمایند، تدبیر مزبور در قالب و شکل داوری است ولی با ماهیت میانجی گری، اشخاص حقیقی منتخب از سوی زوجین یا منصوب از سوی دادگاه خانواده تنها بایستی با قصد ایجاد صلح و سازش در دعوای طلاق مداخله کرده و مساعی خود را در ایصال آنان بکار برند. با میانجیگری این اشخاص، زوجین میتوانند با توافق اختلاف خود را از طریق صلح و سازش حل و فصل نمایند؛ بنابراین، داوران مد نظر قانون حمایت خانواده بدون اینکه بر مبنای مر قانون و قواعد حقوقی به ماهیت دعوای طلاق رسیدگی کنند و رای لازم الاجرایی را صادر نمایند، تنها نتیجه اقدامات خود را در قالب «نظریه» به دادگاه خانواده اعلام میکنند. |
کد مقاله | 30497 |
تعداد بازدید | 297 |
|