عنوان | پیش بینی سلامت روان بر اساس امیدواری و جهتگیری مذهبی در زنان سرپرست خانوار |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه دین و سلامت - دانشگاه علوم پزشكي مازندران شماره 2 پیاپی 9 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1396 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 22-13 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زنان سرپرست خانوار جهتگیری مذهبی امید سلامت روانی زنان جهتگیری مذهبی درونی جهتگیری مذهبی بیرونی سلامت روانی |
چکیده |
سابقه و هدف: زنان سرپرست خانوار به دلايلي چون ايفاي نقش هاي متعدد، فقر مالي و تنهايي يكي از اقشار آسيب پذير جامعه به ويژه از نظر سلامت روان مي باشند. در اين راستا هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش اميدواري و جهت گيري مذهبي در پيش بيني سلامت روان در زنان سرپرست خانوار مي باشد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود و در آن از ميان زنان سرپرست خانوار تحت حمايت كميته امداد امام (ره) شهرستان سنقر 150 نفر به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه سلامت عمومي، مقياس جهت گيري مذهبي دروني و بيروني Allport و مقياس اميدواري بزرگسالان Snyder را تكميل كردند. لازم به ذكر است كه براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي Pearson و رگرسيون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميان اميدواري و سلامت روان و نيز جهت گيري مذهبي دروني با سلامت روان رابطه معكوس و معناداري (386/0 r = -، 01/0 P < ) وجود دارد. همچنين ميان جهت گيري مذهبي بيروني با سلامت روان ارتباط مستقيم و معناداري (388/0 r = -، 01/0 P < ) مشاهده شد. تحليل رگرسيون نيز بيانگر آن بود كه اميدواري و جهت گيري مذهبي همراه با هم 45/0 از تغييرات سلامت روان را پيش بيني مي كنند. استنتاج: بر اساس يافته ها مي توان گفت كه اميدواري و جهت گيري مذهبي دروني سبب كاهش علائم اضطرابي و اختلال خواب، افسردگي، علائم جسماني (مشكلات جسماني مانند سردرد و درد امعايي/ احشايي) و اختلال در كاركرد اجتماعي مي شوند؛ اما جهت گيري مذهبي بيروني موجب افزايش اين علائم مي گردد؛ بنابراين اميدواري و جهت گيري مذهبي دروني فاكتورهاي مهمي در مقابله مثبت با مشكلات زندگي و حفظ سلامت رواني در زنان سرپرست خانوار مي باشند. |
کد مقاله | 29447 |
تعداد بازدید | 197 |
|