عنوان
|
مقایسه اثربخشی رواندرمانی شناختی رفتاری و رواندرمانی آدلری زنان آسیبدیده |
تعداد صفحات
|
24 |
نویسنده
|
اشرف مهماننوازان - مجید صفارینیا - علیرضا آقایوسفی - سیمین حسینیان |
مشخصات نشریه
|
دوفصلنامه پژوهشهاي انتظامی اجتماعي زنان و خانواده - دانشگاه علوم انتظامي امين شماره 2 پیاپی 9 |
تاریخ انتشار
|
پاییز و زمستان - 1396 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
258-235 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
روان درمانی خیانت به همسر بیوفایی همسر رویکرد آدلر خیانت زناشویی بیوفایی بیوفایی زناشویی مردان بیوفا رشد پس از آسیب رویکرد شناختی رفتاری زنان آسیبدیده از خیانت همسر خیانت خانوادگی
|
چکیده
|
زمینه و هدف: رشد پس آسیبی به ایجاد تغییرات مثبت در زندگی در جهت رشد شخصی، پس از تجربۀ رویداد آسیب زا اشاره دارد که ویژگیهای فردی و فرصتهایی برای بازتوانی، مهمترین عوامل مؤثر آن می باشند. هدف این پژوهش، مقایسۀ اثربخشی رواندرمانی شناختی- رفتاری و رواندرمانی آدلری بر رشد پس آسیبی زنان آسیب دیده از بیوفایی همسر است. روش: این پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل است. 24 زن خیانت دیده به صورت نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان مراکز سلامت روان اجتماع محور و شهرداری تهران و داوطلب شرکت در پژوهش حاضر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. سپس، یکی از گروه های آزمایش تحت روان درمانی آدلری و یک گروه دیگر، تحت روان درمانی شناختی - رفتاری به مدت 10 جلسه قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. قبل از جلسات رواندرمانی و پس از آن، هر دو گروه آزمایش و گروه کنترل، توسط پرسشنامۀ رشد و تکامل پس آسیبی تدسچی و کالهون (1996) مورد اندازه گیری قرار گرفتند و سپس دو ماه بعد نیز مجدداً این اندازه گیری تکرار شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شده است. یافته ها: هر دو رواندرمانی (آدلری و شناختی – رفتاری)، میزان «رشد پس آسیبی» زنان خیانت دیده را بهبود بخشیده و تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش وجود ندارد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که با رواندرمانی آدلری و شناختی – رفتاری میتوان «رشد پس آسیبی» زنان خیانت دیده را ارتقاء داد و پیشنهاد میشود برای سایر زنان خیانت دیده نیز به کار گرفته شود که از وقوع احتمالی رفتارهای خود آسیب رسان یا وقوع جرم به هر شیوۀ انتقامی پیشگیری کرد.
|